Άκουσε γιέ μου τους γονιούς,είνταν που σου
λαλούσιν!
Σταμάτα πιόν τα κλάματα,
προσπάθα μάθε γράμματα,
τζι΄έν να σου χρειαστούσιν.
Άρκον πουν νάσαι άδρωπος, δουλειάν για να
κουρτίσεις,
θαν δύσκολα τα πράματα!
Αμ μεν ηξέρεις γράμματα,
εμ μπόρα την κρατήσεις.
Τα γράμματα στον άδρωπον, εν φώς μέσα στα
μμάδκια,
είτ΄επιστήμονας γινεί,
είτε δουλεύκει το υνί,
μέσα εις τα χωράφκια.
Μα τζι΄οποιανδήποτε δουλειάν, ο άδρωπος
τζι΄άν κάμνει,
θά ΄σιει να κάμει με χαρκιά,
πρέπει να ξέρει πόσα δκιά,
τζιαι πόσα εν που πιάννει.
Πρέπει να ξέρει γράμματα, να μπόρα
λοαρκάζει,
δουλειάν με όποιονδήποτε,
να μεν γιελιέται τίποτε,
πουλά είτε γοράζει.
Για τούτον γιέ μου δκιάβαζε,τζιαι πάντα να
θυμάσαι,
αν μείνεις αμελέτητος,
κούτσουρος απελέτζιητος,
για πάντα σου εν νάσαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου