(Στο Βρετανικό Μουσείο)
Ποιος είναι
αυτός ο Πολιτισμός
που κάνει το μάρμαρο
να μιλά;
που το άλογο σέρνει
τον Ήλιον
από τα μαλλιά.
Ο Περικλής
φωνάζει,
μέσα από την Κλεμμένη Πολιτεία.
(Στο Βρετανικό Μουσείο)
Ποιος είναι
αυτός ο Πολιτισμός
που κάνει το μάρμαρο
να μιλά;
που το άλογο σέρνει
τον Ήλιον
από τα μαλλιά.
Ο Περικλής
φωνάζει,
μέσα από την Κλεμμένη Πολιτεία.
Το αγέρι σφυρίζει στ’ αυτιά της
λες και θέλει να την συντροφέψει
στους μοναχικούς βηματισμούς της.
Το κρύο ήπιο και γλυκύ,
λες και θέλει να την κρατά εν εγρηγόρσει.
Ο ήλιος ψηλός κι αγέρωχος
λες και θέλει να γλυκάνει τον πόνο της.
Ενώ τα φύλλα των δέντρων ανεμίζουν,
λες και θέλουν να την χαιρετίσουν.
Ι
Άρχισα να πιάνω στράτα,
να στρίβω καντούνια,
ν’ αλλάζω δρόμους,
να παίρνω
την απάνω βόλτα.
ΙΙ
Σκέψεις που πολιορκούσαν
τους μαιάνδρους του μυαλού.