ΕΡΩΤΙΚΟ / Γάβρης Ανδρέας

Γυμνοί ανθοί 
σε κλειστές κάμαρες
θρεμμένοι από φωτιές
λιωμένων άστρων.

Κρασί 
από πολλά ποτήρια, 
καθένα μια χα΄ρα παρθένα
η νέα γνώση. 
Πλήθος οι προσδοκίες 
ως οι κληματαριές
αγγίζουν 
το χνούδι της κρυφής ευτυχίας. 
Στα χέρια μένουν 
δοξαρωτές καμπύλες 
καφτερές
και βυσσινιά χρώματα. 
Οι πολλοί ανθοί φυλλορροούν 
και χάνονται στο φύσημα της γνώριμης αύρας
που έρχεται απ΄ το δεντρί
της μιας Αγάπης 
της μοναδικής. 

Γάβρης Ανδρέας (βιογραφικά στοιχεία)

Γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1925 και πέθανε στις 21.6.1991. Αποφοίτησε από το Παγκύπριο Γυμνάσιο και παρακολούθησε διαλέξεις Ιστορίας και Αρχαιολογίας στην Πράγα, Λονδίνο και στη Βόννη. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στη Ζυρίχη, στην Αθήνα και στην Λευκωσία. 


ποιητικές συλλογές:

1. Τζιηλαδήματα, Κύπρος, 1946

2. Φωνή Αἳματος, Κύπρος, 1947

3. Η Ζωγραφιά τοῦ Ἀνήσυχου Πελάγου, Λευκωσία, 1951.

[Η νύχτα με λυπήθηκε] / Γάβρης Ανδρέας

Η νύχτα με λυπήθηκε,

και μου 'πε: Μέτρησε τ' άστρα μου

να ξεχαστείς στο μέτρημα.

Αδύνατο να μετρήσω τ' άστρα

τι τ' άστρα πέθαιναν

στους σβηστούς λυχνοστάτες τους

και δεν μετριόνταν,

τι το δικό μου λυχνάρι γύρευε λάδι να ζήσει...

ΤΖΗΛΑΔΙΣΤΑ / Γάβρης Ανδρέας

Τζηλαδιστά,
τραουδιστά.
της θάλασσας τα πλουμιστά
τα τύματα δκιαβαίναν. 

Τζυματιστά
σγιάν σκαλιστά
εφεύκασιν νανουριστά
τζαί πίσω απηαίναν. 

Τζ΄ εγώ  σκυφτός
τζαί σωρευτός
επείσκαζα πως ο γιαλός
εν ούλα σχιάν τζαί σέναν. 

Σγιάν τογ γιαλόν 
τζιματιστή,
τραουδιστή, τζηλαδιστή,
κόρη, τζαί σου δκιαβαίννεις. 

Μ΄  αντί δροσιές
τζαί γλυκασιές
σύλλο φωδκιές μέσ΄  στες καρκιές
τζαί πύρουλλους αφταίννεις.