Η καταδίκη / Σταυράκης Ιάσωνας

Έχετε ποτέ καταδικαστεί;
Χιλιάδες φορές, κυρία μου.
Τις περισσότερες από τύψεις.
Κύριε, εννοώ αν έχετε καταδικαστεί ποτέ από το κράτος.
Ναι, χιλιάδες φορές, κυρία μου.
Κουβαλώ στον αυχένα
τα σύνδρομα της γενιάς μου.
Κύριε.
Έχετε πάει φυλακή;
Χιλιάδες φορές,
αλλά κανείς δεν είδε τα χαρτιά μου.
Μάλιστα, θυμάμαι κι ένα κακό σκυλί
να γυροφέρνει στο κρανίο μου
ν’ ακούω τα γαβγίσματά του
και να μην μπορώ να μιλήσω.
Να μην μπορώ να σκεφτώ
και να βλέπω τα δάκρυα μου να κυλούν
κάθε που τον έπιανε η λύσσα.
Μην με ρωτάτε λοιπόν αν έχω καταδικαστεί.
Μην με ρωτάτε τίποτα πια.
Θέλω μονάχα μια υπογραφή και θα φύγω.
Θέλω μονάχα μια υπογραφή και δεν θα ξανάρθω στον ύπνο σας.
Θέλω μονάχα μια υπογραφή για να θυμάμαι πως υπήρξα.
Όπως συμβαίνει στην αρχή κάθε ζωής
και στην αρχή κάθε θανάτου.

Το κέλυφος και το χώμα / Ιάσωνας Σταυράκης

Πάει ο παλιός ο χρόνος.
Μαζί του ψόφησε κι ο απόκρυφος έρωτάς του
για το σκοτάδι.
Πάει κι ο χαμένος χρόνος
που τον έβρισκε γονατιστό
να πελεκάει τις λέξεις και ν’ αναμένει.
Νιώθει πως έρχεται η αλήθεια να τον δικάσει.
Η ασυνείδητη έκρηξη
της εφηβικής έπαρσης
βυθίζεται στα μπουντρούμια του μυαλού
και ξεψυχάει.
Τώρα δεν ξέρει τι να περιμένει.
Η ποίηση δεν είναι κτήμα της φαντασίας,
ούτε το ονειρικό μονοπάτι της σιωπής.
Η ποίηση είναι το κέλυφος του σαλιγκαριού
που απομένει στα χωράφια
σαν τα κόκαλα της ελπίδας
κι ο ποιητής είναι το χώμα
που πλένει με χώμα το κορμί της.

Το άγαλμα / Σταυράκης Ιάσωνας

Κάποτε θα φτιάξω ένα άγαλμα από λέξεις

για όλες εκείνες τις γυναίκες που ανέχτηκαν

να ζουν με ποιητές

Ιάσωνας Σταυράκης (μικρό βιογραφικό)

Ο Ιάσωνας Σταυράκης Ο Ιάσωνας Σταυράκης γεννήθηκε στην Πάφο το 1982 και εργάζεται στη Μέση Εκπαίδευση. Συνεργάζεται με εφημερίδες, λογοτεχνικά περιοδικά και ιστοσελίδες, όπου κατά καιρούς δημοσιεύει ποιητικά και πεζά κείμενά του. Είναι μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου και της Εταιρίας Λογοτεχνών Πάφου., Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα με την Ποιητική Συλλογή  Delirium Tremens. 

Ποιητικές Συλλογές:

- Το τσίρκο των στοχασμών / 2012

-Απόπειρες Υψώσεως του Ψ/ 2013

- Μηδέν Γραμμάρια / 2014

- Το κέλυφος και το χώμα 

- Delirium Tremens. 

“Το τσίρκο των στοχασμών”, Ποιητική Συλλογή του Ιάσωνα Σταυράκη / Εκδόσεις “Ακτίς”, Λεμεσός, Κύπρος 2012

Το τσίρκο

Το τσίρκο παρουσιάζει
γυναίκες με τρία κεφάλια
μονόφθαλμους κουρείς
τη μοναξιά των ποιητών
κι άλλα τέρατα της τέχνης…

***

Χωρίς αστερίσκο

Θα με βρείτε στις παραπομπές
στη βίβλο της βλακείας.
Θα στέκομαι ανάμεσα στους ανάξιους
με σκισμένα τα γόνατα και χωρίς αστερίσκο.
Θα με προσπεράσετε σαν όλους εκείνους
που καθώς ανέβαιναν το περιθώριο
τους κατάπιαν τα όνειρά τους.

***

Οριστική απώλεια

       Στον Γιώργο Νικήτα

Υπέροχη θέα απ΄την κόγχη του γκρεμού.
Χαμηλό βαρομετρικό
οι λέξεις βυθίζονται σαν κοτρόνες στο χάος.
Πρέπει να βάλω τάξη στη σιωπή μου.
Η ερωμένη μου με αποχαιρετά.
Το ίδιο θα νιώσεις κι εσύ
όταν καταλάβεις
πως δεν υπάρχει μονοπάτι
για να βρεις τον εαυτό σου
μα για να τον χάσεις παντοτινά.

***

Χρονική αντικατάσταση

Η χρονική αντικατάσταση του γράφω.
Γράφω.
Έγραφα.

Και θα συνεχίσω να πεθαίνω
σε υπερσυντέλικους
αορίστους
μέλλοντες συντελεσμένους.

***

Το σκοτεινό πραξικόπημα

Θα ηγηθεί του σκοτεινού πραξικοπήματος
και θα ανατρέψει τον εαυτό του.
Όπως και κάθε εξουσία
που θέλει τον κόσμο της
μίζερο
ανέλπιδο
καχεκτικό…

Θα ηγηθεί της εσωτερικής επανάστασης
και σαν καταφέρει
θα ακρωτηριαστεί.

***

Αποδημία

Έβλεπε το θάνατό του
και κρυμμένος στο ασκί της αυτογνωσίας
ψηλαφούσε τους άλαλους ανεμοδείκτες
που συνόδευαν την ψυχή του.
Τα μάτια έσβηναν νωχελικά
σαν σπαρμένες κοιλάδες
πάνω στις άγριες θάλασσες της σιωπής
και η φαντασία αποδήμησε εις άπειρον
στ’ όνομα της ελευθερίας.

***

Η σπείρα

Κάποτε σκέφτηκα να χειρουργήσω τον πόνο
που κρύβει κάτω απ’ το στήθος του ο κόσμος.
μα δεν βρήκα εντόσθια παρά μονάχα
τη σπείρα της μοναξιάς.

***

Η άνοιξη


Κάνε γρήγορα,
φώναξε η σκανδάλη.
Περίστροφο οπλισμένο
στροβιλίζει του αντίχειρα
τη σιωπή.

Τα μυαλά του χειμώνα
σκορπίστηκαν
στου μολυβιού το σκοτάδι
κι ο πατέρας της ποίησης
δίνει στον χάρο πνοή.

Ο Αλλάχ είναι μεγάλος,
φωνάζουν στους δρόμους.
Μα η άνοιξη λιβάνι μυρίζει
τέτοια πουτάνα εποχή.

Ιάσωνας Σταυράκης : Ποιήματά του μπορείτε να διαβάσετε

στις σελίδες του: http://www.palinodiae.com/tag/%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%89%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%85%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%B7%CF%82/

Η γενιά μου / Ιάσωνας Σταυράκης

Απόψε κρατώ στα μπράτσα
τα σπλάχνα
μιας ολόκληρης γενιάς…

Δεν έχω λόγο να λυπηθώ
κανένα από εμάς…

Έζησα ανάξια
κάτω από
μια προπέλα
που είχατε
με τόσες φοβίες
ηλεκτροδοτήσει…

Απήχθη στην πορεία
απ’ τα οράματα σας
και βιάστηκα
ασταμάτητα
στο πανδοχείο της ύλης…

Πλανεύτηκα από την ηθική σας
και εξαγόρασα την σκέψη μου
για περισσότερα αγαθά…

Πίστεψα στα ευαγγέλια της κρίσης
κι έγινα το ίδιο κτήνος με σας…

Μεγάλωσα
όπως διατάξατε
μα θα αρνηθώ
να με πιστέψουν…

Κρυφά
θα ελπίζω
να βανδαλίσουν
το τάφο μου
και κρυφά
θα περιμένω
να ψιθυρίσουν
στο κρανίο μου…

Πως δεν θα γίνουν
ποτέ μα ποτέ
σαν κι εμάς…