Σαν τα μουσκεμένα φυστίκια / Μακρίδου -Robinet Κλεοπάτρα

Σαν τα μουσκεμένα φυστίκια οι ψυχές

καθώς τα σώματα μας

θορυβίζουν κύμβαλα αλαλάζοντα

την ώρα που μετράνε

στα δάκτυλα του Ιούλη

τις μέρες που εκλιπαρούσαμε να μην έρθουν

Τι να σου εξηγήσω αγαπημένε μου;

Τι να σου πω για τα μαχαίρια

που μέσα στην τρέλλα της ημέρας

βγήκαν πάλι σεριάνι στα βουνά

πισώπλατα την μνήμη να καρφώσουν;

Το φονικό οργώνει πρώτα

των κομμάτων τα λάβαρα

κι ύστερα συναντά το Βουνό

και την καρδιά της Ρήγαινας στην κορφή του

πριν σκοντάψει επάνω στα πτώματα των Ασιωτών

και θάψει τα κορμιά τους στα πηγάδια της Μνήμης

Από τη ποιητική συλλογή "Η ηχώ της μνήμης" Μανδραγόρας Αθήνα 2021

ΒΑΡΥ ΤΟΠΕΙΟ / Μακρίδου -Robinet Κλεοπάτρα

Στην ατέλειωτη πεδιάδα

οργή και θλίψη

πορεύονται χέ́ρι με χέρι.

Στο κενό́ του θανάτου

τα γαϊδούρια της Ιστορίας

εμπορεύονται τον πρωινό ήλιο

στην πράσινη γραμμή.

Το μέλλον αβέβαιο

κι οι ήρωες πολλοί.

Στους Εφιάλτες στήσαν αγάλματα

κι ένα απέραντο πλήθος

περιμένει σειρά.

Οι Ούννοι προσποιημένοι

απέδωσαν τις ύστατες τιμές

στον Κίμωνα.

Ο τελευταίος έρωτας ταξιδεύει

με Ελβετική σημαία

κι ο τελευταίος χορός

στο Ζάλογγο...

Κι εσύ Πατρίδα

απʹόποια μεριά

κι αν σε κοιτάξω

παραμένεις μισή...

«Το Κάππα της Κύπρου» Λευκωσία 2013

Θεριό η Μνήμη : Ποιητική Συλλογή της Κλεοπάτρας Μακρίδου /εκδοση 2022/ Απόσπασμα

 

 

Ίσως η πιο μεστή ποιητική συλλογή που διάβασα τον τελευταίο χρόνο. Ποιήματα που έχουν την δύναμη να μιλήσουν στον αναγνώστη και να ανασκάψουν τη μνήμη με τέτοιο τρόπο, ώστε να αποκαλύπτονται πότε τα θεριά και πότε οι άνθρωποι,σε ένα  σκηνικό του χρόνου και της τραγικής μας πορείας. Η ποιήτρια σε αποκαλυπτική ποιητική σπουδή. 

Δημήτριος Γκόγκας

Θεοφάνεια.. / Μακρίδου -Robinet Κλεοπάτρα

Είναι η θάλασσα της Κερύνειας

χρόνια τώρα

να ξεβράζει τους σταυρούς της

που περιμένουν στον ήλιο την Μοίρα

Τόσους Χειμώνες, τόσες Άνοιξες

σκυφτοί στην καλοπέραση μας

μα κανείς μας τόσα χρόνια

δεν βούτηξε για να τους αρπάξει ...

Είναι κι η θάλασσα της Αμμοχώστου

που τους ξέρασε στη στεριά

Στρατιές σταυρών ξεχασμένοι στη βιασμένη πόλη

να περιμένουν Θεοφάνεια..

Πήγε ο Σουλτάνος για πικ νικ

και τους μαχαίρωσε ένα ένα

Τους μάζεψε σʹένα στρατόπεδο

και τους χαΐδευε να γίνουν μισοφέγγαρα..

Κι εκείνοι

άμοιροι άπο τότε

γνώριμοι του Θανάτου

δεν ξέρουν πια σε πιο Θεό να παραδώσουν την ψυχή τους....

Φωνή Κυρίου επί των υδάτων

Αν δεν αντισταθείς / Μακρίδου -Robinet Κλεοπάτρα

 Αν δεν αντισταθείς

Να μην τελειώνεις με τις παλιές σου αμαρτίες

να τις κοιτάζεις από κοντά

τόσο που να βλέπεις τα σημάδια,

κι ύστερα να ορθώνεσαι

και να ετοιμάζεσαι για την συνηγορία

πλάϊ στον Απόλλωνα Υλάτη

την αλμυρή λίμνη το απόγευμα

στους ανθισμένους κάμπους

με τα ρούχα σου καθαρισμένα

το τιτίβισμα των πουλιών

ενώ πέφτει η νύχτα

στο άλαλο ηλιόγερμα

τα δέντρα με τα βαριά ράσα

και τα υγρα ́τους πόδια

να ετοιμαστείς

ν´ακούσεις την ετυμηγορία

στο σπίτι με τις φοινικές

ψιλαφώντας τοίχους οικείους

της αρχαίας πολιτείας

χαϊδεύοντας τα πουλιά του Ευστόλιου

κοιτώντας τον Χριστό στην αγκαλιά της Παναγιάς

της Αρακιώτισσας

και μην εκπλαγείς

να ξανακούσεις τα ίδια λόγια

«Η Κύπρος πέφτει μακριά».

Τις πληγές σου

να τις ραντίζεις

για να μην πεθάνεις...

Και μην εκπλαγείς ν´ακούσεις ξανά

τα φοβερά μαντάτα

μιας άλλης προδοσίας

μοιραίου επίλογου των προηγουμένων

σιαμαίων αφετηριών

έτσι που ξυπνάς στην Λευκωσία

αργοπορημένος το πρωί

γιατί είναι βαθύς ο ύπνος σου

κι οι ηδονές πελάγιες

και το ρέμα που σε πήρε υδάτινο

μες το λαβύρινθο των στοών

των μεταλλάξεων

που νομιμοποιούν τα αδυσώπητα

αυτά που κάποτε θεωρούσες

απαράδεχτα.

Και μην αυταπατάσαι

γι αυτό που ισοδυναμεί

με διαχείρηση «ελεγχόμενης διχοτόμησης»

όσο κι αν αναψηλαφείς

σαράντα δυο χρόνια μετα ́

την Ιουλιανή ατιμία

η συνωμοσία ήταν

να σε ξερριζώσει

απο την φυσική σου γεωγραφία.

Μην είσαι αφελής να νομίζεις

ότι όσα συντελέστηκαν παρηλθαν.

Οι τούρκικες μεθοδεύσεις

σ´οδηγούν να πιεις από μόνος σου

αν δεν αντισταθείς

το ιστορικό κώνειο.

Κλεοπάτρα , από την συλλογή «Το Κάππα της Κύπρου» 2013

Κλεοπάτρα Μακρίδου [ Βιογραφικό σημείωμα ]

Η Κλεπάτρα Μακρίδου- Robinet γεννήθηκε στη Λευκωσία της Κύπρου. Τελείωσε το Παγκύπριο Γυμνάσιο. Σπούδασε με υποτροφία χημικός στη Grenoble και τη Lyon της Γαλλίας και είναι Διδάκτωρ Χημικός στην Ανόργανο Χημεία ( Docteur de Spécialité). Διετέλεσε χρόνια στέλεχος του Γαλλικού Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων καθώς επίσης και του Υπουργείου Οικολογίας και Αειφόρου Ανάπτυξης όπου εξήσκησε τα καθήκοντα της Διευθύντριας του Τμήματος «Υδάτινοι Πόροι» στην Ορλεάνη.

Είναι παντρεμένη με τον Γάλλο ακαδημαϊκό Jean Claude Robinet και είναι μητέρα  δυο παιδιών.

Είναι πρόεδρος και ενεργό μέλος συλλόγων «Οι Φίλοι της Κύπρου» στη Γαλλία απ´όπου συντελεί στο ν´ακουστεί η φωνή της Κύπρου.

Μοιράζει τον χρόνο της ανάμεσα στη Γαλλία και την Κύπρο.

To  βιβλίο της Άσμα ερωτικό και πένθιμο, έχει μεταφραστεί στα Αλβανικά και εκδοθεί τον Ιούλιο του  2016. Τα βιβλία Μνημόσυνο-Ιχνηλασία και Εντοπία φωνή έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά και εκδοθεί από τις εκδόσεις « Variations » σε δίγλωσση έκδοση ( Οκτώβριο του 2015 και Ιουνιο 2019).

Έργα της έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και ανθολογίες ποίησης στην Κύπρο την Ελλάδα και Γαλλία. Το ποιητικό της έργο έχει βραβευθεί τον Ιουνιο του 2017 από την Διεθνή Ακαδημία  Arts-Sciences-Lettres που εδρεύει στο Παρίσι με το Αργυρό μετάλλειο.  

  Εργα

Ποίηση : Ωδή για την Κύπρο, Λευκωσία 1992, Πατερ απελθέτω απ´εμόυ το ποτήριον τούτο, Λευκωσία 1994, Σαλαμίνα τε, Λευκωσία 1996, «Πρέσβυν αρ’ εισδέξομαι πάτερ», Λευκωσία 1998, Ὁ  νόστος των Ηρακλείδων, Λευκωσία 2006, Το Κάππα της Κύπρου, Λευκωσία 2013

Μνημόσυνο. Ωδή στον χαμένο Υπαξιωματικό Κύπρο Γ. Ἰωάννου, Ιχνηλασία, Λευκωσία 2014, Ρε Αλέξης , Ο Ηγέτης μιας καταδικασμένης επανάστασης , Λευκωσία 2015, Άσμα ερωτικό και πένθιμο, Εκδόσεις Κουκκίδα, Αθήνα 2015,  Εντοπία φωνή, Εκδόσεις Κουκκίδα Αθήνα 2017,  Εάλω η ψυχή Κουκκίδα Αθήνα 2018, Ταξίδι Οδύσσειο Εκδόσεις Κουκκίδα Αθήνα 2019, Δώρος Λοίζου –Ο ωραίος της Επανάστασης Εκδόσεις Κουκκίδα Αθήνα 2020

 Επιμελήθηκε  την Ανθολογία της σύγχρονης κυπριακής ποίησης   - δίγλωσση ανθολογία στα ελληνικά και γαλλικά  « Editions variations » 2016

 

Κλεοπάτρα Μακρίδου : Τρία [3] ποιήματα

Τους είδατε;

Τους είδατε;

Σαν λεύτεροι συμπεριφέρονται

ενώ είναι σκλαβωμένοι!

Ψεύτικα πλούτη, καλοπέραση

βόλεψαν τις πληγές

μαθήτευσαν τη μνήμη

στον ομφαλό της λήθης

ξεμούδιασαν τον πόνο

στα συρματοπλέγματα της αυταπάτης.

Τους είδατε;

Πετάνε στα σκυλιά ό,τι ενοχλεί τη μνήμη

καθώς βουλιάζουν στις ακριβές τους πολυθρόνες

και προσκυνούν ό,τι καλομαγειρεμένο τους σερβίρουν

στις υπόγειες εμφανίσεις

οι Πρεσβευτές των Ιουδαίων.

Η μοίρα του συνδρόμου της Στοκχόλμης

τους κυριαρχεί...

Λίγοι ειναι αυτοί που βλέπουν ακόμη

τους νεκρούς στα πηγάδια

την ηλεκτροφωτισμένη σημαία στον Πενταδάκτυλο...

Οι ποιητές ντρέπονται να γράφουν την αλήθεια

προτιμούν ποιήματα περιορισμένων αντιλήψεων...

Γύρισε κι αγκάλιασε τις κολόνες

κι ας σε κοιτάζουν δακρυσμένες

μες στον ημιτελή τους θάνατο.

Μέσα στα χέρια τους κρατούν ασάλευτες τον κόσμο

και την ψυχή της Κύπρου!

**

Για τους ποιητές

Θαμμένοι βαθιά

μες στους κρατήρες του ονείρου

αποσυνάγωγοι

έχουν τα όνειρα να μυρικάζουν

στα υπόγεια στρώματα

κάτω από τα λασπωμένα βέλη των Γραμματέων

και τις ατέλειωτες συζητήσεις των Φαρισαίων στις Συναγωγές

τους χαρακτηρισμούς

τις δηλώσεις

τις καταχρήσεις του λόγου

σε ό,τι αντιβαίνει στο political correct

ενώ η θάλασσα ξεβράζει ακόμη τα κουφάρια

των λησμονημένων μας παιδιών...

Κι όμως τρέμουν για το κομμάτι της ζωής

που τους χαρίστηκε

γνωρίζοντας πως δεν πληρούν τις προδιαγραφές

της Σατραπείας

των απαιτήσεων συμμόρφωσης

με το ενδεδειγμένο μέτρο.

Στενάζουν στο αδιάκοπο σφυροκόπημα

του πυρακτωμένου σιδήρου των εκτελεστικών οργάνων

και επιμένουν να ντύνονται την ψυχή τους

για να σώσουν τουλάχιστον αυτήν της Ποίησης!

«Εντοπία Φωνή» Κουκκίδα Αθήνα 2017

**

Άτιτλο

Αναζητήσαμε στο ψεύτικο

και στην πολιορκία των ίσκιων

την νίκη της ουσίας

αυξάνοντας το λεξιλόγιό μας

με μεταλλαγμένες λέξεις ...

Είπαμε τον καπιταλισμό ελεύθερη αγορά

τον ιμπεριαλισμό παγκοσμιοποίηση

και την προδοσία ρεαλισμό ...

Δεν είναι τυχαίο που μόνοι κρεμμαστήκαμε ξέσαρκοι

στα καρφιά που μπήξαν στον σταυρό μας

οι δυνατοί του κόσμου

και τώρα αιωρούμαστε καπνοί

αέναοι,

προς τον ουρανό ...

"Εάλω η ψυχή" Κουκκίδα 2018

Εάλω η ψυχή: Ποιητική Συλλογή της Κλεοπάτρας Μακρίδου (2018)

ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Είναι κάτι γεγονότα
που τα ξεχνάμε θεληματικά
για να επιβιώσουμε
και άλλα που θυμόμαστε άθελα
για να μένουμε ταπεινοί
και κάτι άλλα ασήμαντα
που μας έχουν αποστρέψει από το φως.

Τα μεσάνυκτα όμως
βγάζεις ένα ένα τα ρούχα σου
μέχρι που να μείνεις ο εαυτός σου!

**

ΚΑΘΕ ΛΕΞΗ

Η κάθε λέξη
είναι, μια διέξοδος
ένα μήνυμα
πολλές φορές γραμμένο
μες στη στενοχώρια
μες στην αδιαφορία της μέρας.
Το κάθε ποίημα
είναι μια δήλωση Αγάπης
μιας στιγμής αιωνιότητα
σαν αστραπή!

**

ΑΠΟΣΥΡΟΜΑΙ

Αποσύρομαι,
χωρίς θόρυβο
και δάκρυα
στα οχυρά της Ποίησης
και στην ηδονή των λέξεων.
Και μόνο η ευτυχία του έρωτα
που εκείνες γεννούν
αξίζει να ζεις!

**

ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΦΘΙΝΟΠΩΡΑ

Είναι κάτι φθινόπωρα
κρεμασμένα στα δάκρυά σου.
Τα μαζεύεις όλα σε μια σακούλα
Ύστερα έρχεται ο χρόνος
και ξεχωρίζει σιγά σιγά
αυτά που είναι για Σένα
και τα άλλα που είναι για μένα!

**

ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΑ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ

Διχοτόμησα το σώμα μου
κόντυνα το βλέμμα μου
πάλεψα με τις λέξεις
για να χωρέσω ολόκληρη
στο Ποίημά Σου
Ήταν η εποχή της δίψας
και της αμίλητης ορφάνιας
η Αγάπη φόραγε τη φωτιά
και του σπαθιού την κόψη
Φωνή μιας άφθαρτης φθοράς
και φυλαχτό κατάρας
τον Τόπο έκρυβε και τον Τόπο τραγουδούσε
το νήμα σέρνοντας
σε χρόνους οιδίποδους…
Κι εγώ μάζευα τα κομμάτια της
σε γειτονιές ανατολίτικες
να εύρει καμινάδα
ο αναθρώσκων καπνός μου.

«Ταξίδι Οδύσσειο», (απόσπασμα) Εκδόσεις:Κουκκίδα, 2019: Ποιητική Συλλογή της Κλεοπάτρας Κουκίδου

Και αν το δάκρυ μου ξεφύγει,
χωρίς να το θέλω,
θα το στεγνώσω αμέσως να μην το δεις
έτσι θα πιστείς πως ήσουν
μια μακρινή φιλία
κι ας ήσουν για μένα
όλη μου η ζωή!

Μην ξεχνάς πως ο χρόνος
αφήνει απάνω στο σώμα σου φεύγοντας
φαντάσματα
κι η πιο ωραία ζωή
είναι αυτή που δεν θάρθει ποτέ!

Ω μνήμη
βασανιστική ερωμένη μου
απ ´ενα κουρασμένο Οδυσσέα
δεμένο μ ´ενα λαό δύσμοιρο
πικρό και χολιασμένο
που διασχίζει τους αιώνες
μες στον κυκεώνα των άστρων

Ω Χώμα
που μέσα σου ταξίδευσα και σπήλιωσα
αν και το σώμα μου
μακριά σου γευόταν
της πρώτης αθωότητας τα κρίνα!

Ω πικρή ανάμνηση
μιας μακρινής πραγματικότητας
που δεν θα γίνει ποτέ δική σου!
Ω γεγονότα που χάθηκαν
μέσα στην σκληρότητα της μέρας
και που αρκέστηκαν σ´ενα αόριστο όνειρο!
Πατρίδα,
συγκεχυμένη κραυγή
Απρόφερτη
Ακαθόριστη
Που δεν ξέρεις αν είναι όνειρο
Ή πεπρωμενο!
Ω Πατρίδα!
Ω πνοή μου
Ω βάφτισή μου
στα της ζωής απαρηγόρητα δάκρυα
ενός άδοξου παρελθόντος
Στου Ήλιου σου το ηλιοβασίλεμα
βλέπω μυθιστόρημα προδομένων επαναστάσεων
ενός ματοβαμένου αιώνα .

Ω μάταια ελπίδα μου
Ω ζωή αμείλικτη
πόσο θάνατο έχεις σπείρει
διαβαίνοντας τα σύνορα του κόσμου.

Ω Πατρίδα
πιστή ερωμένη μου
ενός δίδυμου πόθου
που κούρσεψε τα σωθικά των ονείρων μου !

Ω Χώμα που φωσφορίζει
στης Ελευθερίας τον θόλο
κάτω από τα όνειρα
της απαρηγόρητης Προσδοκίας μου!

«Μνημόσυνο-Ιχνηλασία», 2014. (απόσπασμα) Ποιητική Συλλογή της Κεοπάτρας Μακρίδου

ΩΔΗ ΣΤΟΝ ΧΑΜΕΝΟ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟ ΚΥΠΡΟ Γ. ΙΩΑΝΝΟΥ
που έπεσε ηρωικά μαχόμενος κατά την Τούρκικη εισβολή στον Τράχωνα στις 22.7.1974
Απόσπασμα
....
Ό,τι ζήσαμε, να ξέρεις,
χάνεται
γκρεμίζεται μέσα στο χρόνο.
Όσα δεν ζήσαμε είναι
που μας ανήκουν...
Εσύ που δεν έζησες πολύ
Έκανες τη ζωή σου Αθάνατη
έτσι που κι ο ήλιος απάνω της
έχει κάψει τα φτερά του...
IV
Κι ενώ έβλεπες τον Εφιάλτη
να βαδίζει δίπλα σου
η οργή σου κτυπούσε
ώς τις φτέρνες πολυβόλα
Θερμοπύλες να φυλάξει
Καθώς δειλοί αρχηγοί
τα πεδία μαχών εγκατέλειπαν
λιποτάχτες του Χρέους
Εσύ Λεωνίδας
τραγούδι Πατρίδας εκάλπαζες
χωρίς τους τριακοσίους σου
και κόψη σπαθιού ακόνιζες
τους Μήδους ν' αποτρέψεις
μην διαβούνε...
Πριν γείρει το κορμί σου
στάθηκες βράχος
μπροστά στα παλληκάρια σου!
Καλύπτοντάς τα με το πολυβόλο σου
οπισθοχώρησαν ένας ένας
προς την Ομορφίτα...
Στο λόφο του Χοιροστασίου
πυροδοτούσες
Μαρκαντώνιος Βραγαδίνος
Πατρίδας πολιορκημένης
κι Αλέξανδρος Φιλίππου ...
αντιβιώνοντας την ανδρεία σου ...
Κατάξερος ο λόφος
δεν είχε τόπο να σταθείς
δέντρο να ξαποστάσεις
νερό να ξεδιψάσεις.
Φωτιά και μπαρούτι
Και τα κουφάρια των τούρκων αλεξιπτωτιστών
κατά γης...
Σε είδε ο Δίας μια στιγμή
ν' απαγκιστρώνεσαι τελευταίος
προς το νεκροταφείο
κι ύστερα έρποντας
προς στα σπίτια των «Ματσικοριθκιών»
..........................
Από τα εγκαταλελειμμένα φυλάκιά σας
ο Τούρκος δήμιός σου σε παραμόνευε
και μια βολή στο τέλος
σε γονάτισε…
Στο χώμα μια στιγμή
κινήθηκαν τα φίδια
μα άλλαξαν δρόμο
μην σου μολύνουν την ψυχή!
Καμπάνα δεν ακούστηκε
ούτ’ ήρθε μαντατοφόρος
κι έμεινες μόνος
ριζωμένος στο χώμα
ώσπου σ’ αφουγκράστηκε ο Πενταδάκτυλος
και γονατίζοντας
σε πήρε στην αγκαλιά του!

***

Bιώματα της άλλης ζωής σου
της πιο ωραίας
της φανταστικής
που κράτησες στα χέρια σου
όσο μπορούσες
ενώ όλα δείχνανε
να στενάζει δίπλα σου
το ανεκπλήρωτο.
Στιγμές που τα πράγματα μέσα
στα χέρια σου γλιστρούσαν
σαν τα ψάρια
προδώνοντας την απουσία σου
από τον κόσμο τούτο.
Tα μεγάλα γεγονότα χάθηκαν
από τα χέρια σου
μες τη συντομία των ημερών
κι έμεινες μόνος
με τις υπέροχες ιδέες
και τα δάκρυά σου
την ώρα που η ανάμνηση
εκείνων που σε πρόδωσαν
ράβδιζε το κεφάλι σου.
Mακρινά από τον κόσμο πράγματα
που δεν θα γνωρίσεις ποτέ
μα που έδιναν το νόημα
της ζωής σου.
Λόγια που δεν κατάλαβες
παρά όταν ήταν πια αργά
και τόσος κόπος, τόσα δάκρυα
για μεγάλα ταξίδια που έκανες
χωρίς να φτάσεις πουθενά
για να χαθείς ύστερα σ’ ένα δρομάκι
της γειτονιάς
κλαίγοντας σιωπηλά
για πράγματα ξεχασμένα από όλους.
Γεγονότα συνταρακτικά
που κανείς δεν προσέχει
ενώ τα χειρόγραφα πάνω στο τραπέζι
τ΄ ανεμίζει ο άνεμος της λησμονιάς
την ώρα που τα παιδιά σου
αναρωτιώνται ποια η χρησιμότητά τους.
O κόσμος ένα παιγνίδι
που έχασες.
Θυμήσου καλύτερα το απόμακρο
άρωμα των γιασεμιών
ή λίγους στίχους του Σεφέρη.
Tα βράδια να πίνεις με τους
πεθαμένους
ενώ η σύντροφός σου που αγάπησες
σ’ εγκατέλειψε
γιατί είχε την κακή τύχη
να ήταν κι αυτή θνητή.
Mιά ζωή να νοσταλγείς
αυτό που ποτέ δεν έζησες
παρά στα όνειρά σου
κι όμως αυτό ήταν όλη σου η ζωή...

Κλεοπάτρα Μακρίδου-Robinet ( βιογραφικό σημείωμα)

Η Κλεοπάτρα Μακρίδου-Robinet γεννήθηκε στη Λευκωσία της Κύπρου το 1951. Ασχολείται με την ποίηση. Τελείωσε το Παγκύπριο Γυμνάσιο. Σπούδασε χημικός στη Grenoble και τη Lyon της Γαλλίας και είναι κάτοχος Διδακτορικής Διατριβής στην Ανόργανο Χημεία ( Docteur de Spécialité). 

Τέλος είναι πρόεδρος και ενεργό μέλος συλλόγων «Οι Φίλοι της Κύπρου», στη Γαλλία. 

Έργα της

Ποίηση: 

• Ωδή για την Κύπρο, Λευκωσία 1992.
• Πατερ απελθέτω απ´εμού το ποτήριον τούτο, Λευκωσία 1994.
•  Σαλαμίνα τε, Λευκωσία 1996.
• «Πρέσβυν αρ’ εισδέξομαι πάτερ», Λευκωσία 1998.
• O νόστος των Ηρακλειδών, Λευκωσία 2006.
•  Το Κάππα της Κύπρου, Λευκωσία 2013.
•  Μνημόσυνο. Ωδή στον χαμένο Υπαξιωματικό Κύπρο Γ. Iωάννου, Ιχνηλασία, Λευκωσία 2014.
• Ρε Αλεξης, Ο Ηγέτης μιας καταδικασμένης επανάστασης, Λευκωσία 2015.
• Άσμα ερωτικό και πένθιμο, Εκδόσεις Κουκκίδα, Αθήνα 2015.
• Ταξίδι Οδύσσειο / 2019

• Το βιβλίο Μνημόσυνο-Ιχνηλασία έχει μεταφραστεί στα γαλλικά και εκδοθεί από τις εκδόσεις «Editions Variations» σε δίγλωσση έκδοση, τον Οκτώβριο του  2015. To  Άσμα ερωτικό και πένθιμο έχει μεταφραστεί στα Αλβανικά  και έχει εκδοθεί τον Ιούλιο του  2016. Έργα της έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και ανθολογίες ποίησης

Διακρίσεις:

Βράβευση από την Διεθνή Ακαδημία  Arts-Sciences-Lettres που εδρεύει στο Παρίσι με το αργυρό μετάλλιο για το ποιητικό της έργο.