ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ / Παναγή Πανίκος

Δεν θα έλεγα, ποτέ μου

ότι είμαι δικός σου...

Αν δεν κυκλοφορουσες και στο τελευταιο κύτταρο του οργανισμού μου...

Αν η σκεψη μου, ξωστρακούσε έστω

και στο ελάχιστο, απ'την δική σου...

Αν, άνοιγα το βιβλίο της αγαπης μου για σένα

και δεν ήταν, πυκνογραμμένο το όνομα σου...

Απ'την πρώτη, μέχρι την τελευταία σελιδα

χωρίς - περιθωριο όποιας αλλης

επέμβασης - προσθηκης

Αν και ο ύστατος κτύπος της καρδιάς μου

δεν ήταν χαρισμένος

σε σένα, τότε, δεν θα ελεγα

ότι είμαι δικός σου...

Αν το πρόσωπο σου, για τα μάτια μου

δεν ήταν αποτυτωμένο, στους ήλιους

και στα φεγγάρια μου

και στα αμέτρητα αστέρια του ουρανού μου....

Κι αν ακόμα, μαδούσες εκατομμύρια μαργαρίτες

και έστω μία, σου έλεγε δεν σ αγα πώ

τοτε, ναι, δεν θα σου έλεγα

πως είμαι δικός σου - Ολοκληρωτικα...

Πανίκος Παναγή: Εγιώ θελα μιαν ομορκιάν, να μου γεμώννει την καρκιαν.

Στέκω που μόμακρα,θωρώ

Ησουν το πι όμορφον μωρό
τοτες που σε επηρα,
μα πριν να ρεξουν θκυό γρονιές,
φάε αρνούθκια, γουρουνιές,
εγινηκες..παπήρα .
.Τραβα τζιαι λλιον πισινή.
Τρωεις τον..ούτσιαλην, κανεί
Σταματα την μασέλλαν.
Εγιώ θελα μιαν ομορκιάν,
να μου γεμώννει την καρκιαν.
Εν τζι ήθελα..βαρέλλαν..
Ξερεις το ποσον σ αγαπω,
μα βαλε φτυν τι θα πω,
μεν εισαι κκελλετζινα...
Την τζιεφαλήν σου ρα πελλη,
εγιώ θελά την για φιλί
τζι όι για..ζαλατίνα.
Θώρε τζιοιλιές, θώρε μερκά! !
Εσσε τραβά η ζυαρκά ,
Που το πολλυν το βαρος..
εψωφησεν , εν το θωρείς
τζι ο γαρος μας o σιελεντρής,
τζι εμεινα γιώ.. ο γαρος

**

Μ εχεις τρελανει Αλλαξες τοσο
κι ολο μου λεεις - θα σε σκοτωσω.
Βλεπω το ματι σου σκοτεινιασμενο.
Πηρες αποφαση να με αφησεις
και μ αλλο..θυμα να πας να ζησεις
κι εγω λυπουμαι τον..καΰμένο..
Ριξε μου ,αν θελεις, και βιτριολι .
Αδειασε πανω μου ενα πιστολι
και αν πετυχεις και αποθανω,
θα ρχομαι βραδυ στην καμαρα σου,
να μπαινω μεσα στα ονειρα σου
και εφιαλτες θα σου τα κανω
Καψε με αν θελεις με την βενζινη
και οση σταχτη θα απομεινει,
στα τροφιμα σου θα σου την ρηξω
Εις το στομαχι σου θα κατέβω,
να μαι εκει να τ ανακατευω
και θες δεν θελεις ,θα σου το..πρηξω
Δωσμου αν  θελεις να πιω στριχτινη
και το κορμι μου αλας ας γινει.
Θα σου το δινω με την κουταλα,
τα μαγειρεματα σου να τα γλυκαινεις,
να τρως συνεχεια και να..παχαινεις
κι εγω να λεω- νσ μια..βουβαλα..

Τ αππάριν / Παναγή Πανίκος

Εσιε τες λιρες στιβαστές,
τες τραπεζες γεματες,
αεροπλανα, κόττερα
χρυσοστρωμένες στράτες
τζιαι κινητα τζι ακίνητα,
βίλες με τες πισινες
τζι ουλλα του κοσμου τ αγαθα,
κάρρα τζιαι λιμουζινες,
δωστα του χαρου δόλωμαν,
πον να ρτει να σε παρει,
να μεν σου πιασει την ψυσιην,
για να σου καμει χαρη.
Εν τζιαι περνουν τα έσιει σου
τζι αν του τα δωκεις ούλλα.
Η τζιεφαλή σου, σίουρα,
εν μέσα στην.. σακκούλλα
Τζι αν θελεις, πέτου άησμε
τζι εν θέλω να πεθάνω
Εν ναν τζιαμέ ο άππαρος
για να σε κάτσει..πάνω
Εν τζι ανταλλάσσει μ αγαθά
ο χάρος την ψυσιήν σου.
Ειπεν - ήρτεν η ώρα σου,
εκώπην η ποινή σου
Αν είσαι τζιαι ο Γκράντ--παπας,
εν τζιαι σηκώννει χάρη.
Εν ναν τζιαμέ, να καρτερά
να κάτσεις.. πασ τ αππάρι.
Για τουτον γινε αθρωπος.
Να σ αγαπουν τζι αγάπα
τζι αμαν εν να ρτει ο τζιαιρός
που εν να πιασεις στράτα,
για την ζωήν που έκαμες,
ούλλοι να σε θαυμάζουν
τζιαι να σε μνημονεύκουσιν.
Να μεν σε..τριχολιαζουν*


Τριχολιάζω= Καταριεμαι

Πανίκος Παναγή (βιογραφικό σημείωμα)

Γεννήθηκε στο χωριό Συλίκου της Επαρχίας Λεμεσού. 

Συνεργάστηκε ως σατυρικός ποιητής με τις εφημερίδες Απογευματινή, Φιλελεύθερος και σε εκπομπές του ΡΙΚ. Ελιναι ιδρυτικό μέλος των "Σατυρικών και Ευθυμογράφων Κύπρου", της Πνευματικής Συντροφιάς Λεμεσού και του Πολιτιστικού Ομίλου Ορφέας της Λεμεσού. Έχει βραβευτεί σε διάφορους Πανελλήνιους και Παγκόσμιους Διαγωνισμούς Λογοτεχνίας. 

Έχει εκδώσει 2 βιβλία με σατιρική ποίηση. 

Χαικού του Πανίκου Παναγή

Με χαιδεύει 

Σαρανταποδαρούσα

Ξεσπώ σε γέλια

Φεύγει η νύκτα 

Κοιμήσου Φεγγάρι μου 

Θα βγει ο ήλιος

Κοίτα τα πουλιά 

Με σπόρους τα φίλεψα

Να σου τραγουδούν