ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ / Παναγή Πανίκος

Δεν θα έλεγα, ποτέ μου

ότι είμαι δικός σου...

Αν δεν κυκλοφορουσες και στο τελευταιο κύτταρο του οργανισμού μου...

Αν η σκεψη μου, ξωστρακούσε έστω

και στο ελάχιστο, απ'την δική σου...

Αν, άνοιγα το βιβλίο της αγαπης μου για σένα

και δεν ήταν, πυκνογραμμένο το όνομα σου...

Απ'την πρώτη, μέχρι την τελευταία σελιδα

χωρίς - περιθωριο όποιας αλλης

επέμβασης - προσθηκης

Αν και ο ύστατος κτύπος της καρδιάς μου

δεν ήταν χαρισμένος

σε σένα, τότε, δεν θα ελεγα

ότι είμαι δικός σου...

Αν το πρόσωπο σου, για τα μάτια μου

δεν ήταν αποτυτωμένο, στους ήλιους

και στα φεγγάρια μου

και στα αμέτρητα αστέρια του ουρανού μου....

Κι αν ακόμα, μαδούσες εκατομμύρια μαργαρίτες

και έστω μία, σου έλεγε δεν σ αγα πώ

τοτε, ναι, δεν θα σου έλεγα

πως είμαι δικός σου - Ολοκληρωτικα...