ΣΕΜΕΛΗ (απόσπασμα) / Παττίχη Μαρία

Στην Έφεσο 
βρεθήκαν σπίτια ρωμαικά μ΄ έξη πατώματα.
Κάτω πεσμένα των κοριτσιών κεφάλια 
γερμένα στο πλάι 
κλαίγαν στην παγωνιά το χαμένο τους πέρασμα.

Το κεφάλι της κόρης Υπάτου 
με τη λευκή κορδέλλα
έμεινε στο χώμα σκυφτό
περιμένοντας κάποιο χέρι
να το πάη στο Μουσείο. 

Μαρία Παττίχη (βιογραφικά στοιχεία)

Η Μαρία Παττίχη γεννήθηκε στην Αθήνα με καταγωγή από την Κύπρο. Σπούδασε φιλολογία στη φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Hunten College και Πανεπιστήμιο Columbia της Νέας Υόρκης. Εργάστηκε στη μέση εκπαίδευση. 

Το 1964 εμφανίστηκε στα γράμματα με την παιδαγωγική μελέτη Το παιδί και εμείς και την ποιητική συλλογή Λυρικά ξεσπάσματα. 

Ασχολήθηκε επίσης με τη φιλολογική κριτική, την ταξιδιωτική λογοτεχνία και το διήγημα. 

Εργογραφία

Ι.Μελέτες

• Το παιδί και εμείς. Αθήνα, 1962.

• Σκηνοθετικαί οδηγίαι εις τα σχόλια των τραγωδιών του Σοφοκλέους. Ανάτυπο από τον Στασινό, 1963.

• Το πάθος και η ανάσταση του νεαρού θεού στην προχριστιανική εποχή. Ανάτυπο από τη Φιλολογική Κύπρο, 1964.

• Μέτρον ισορροπίας. Λευκωσία, 1972.

ΙΙ.Ποίηση

• Λυρικά ξεσπάσματα. Αθήνα, 1962.

• Σεμέλη. Λευκωσία, 1969.

• Hernach. 1975.

• Δαυλός. Λευκωσία, 1975.

ΙΙΙ.Ταξιδιδιωτικά κείμενα

• Φωτεινή πορεία. Λευκωσία, 1971.

• Ο μακρύς δρόμος. 1970.

ΙV. Πεζογραφία

• Αίθουσα αναμονής. Λευκωσία, 1973.

πηγή: http://www.ekebi.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=NODE&cnode=461&t=327

Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ / Παττίχη Μαρία

Κατάξερη κι ολόγυμνη πέτρα
η πατρίδα μου
ένας μόνο χωμάτινος λόφος
εκεί στο Μαραθώνα. 

ΜΗΤΕΡΑ ..... / Παττίχη Μαρία

Ο αέρας σφύριζε στα σπασμένα 
της στέγης κεραμίδια....
Το νερό της βροχής τρύπωνε απ΄  τις ρωγμές 
των τοίχων.
Μα τα ρούχα ήταν ζεστά
απ΄ την αγάπη σου Μητέρα.