Η μελαγχολία
μελανή χολή
κυλάει και πάλι
τοξικό υγρό
στις φλέβες μου.
Η σκοτεινή της μουσική
Ξυπνάει
του μυαλού
τα τρωκτικά.
Η σκοτεινή της μουσική
Ξυπνάει
του μυαλού
τα τρωκτικά.
Του απερινόητου
αποκρυπτογράφος
των αισθημάτων
χρυσοθήρας
ή απλώς
ο έχων το γενικό πρόσταγμα
μιας μυστικής ανθοφορίας
των λέξεων.
Στα ηλεκτροφόρα καλώδια της μνήμης
απαγχονίστηκαν οι παιδικοί μας χαρταετοί.
Τους ανασταίνουμε καμιά φορά
καρφώνοντάς τους πάνω στ’ όνειρο
ενός ανέμου για να δούμε
τα χρώματα για λίγο να επιστρέφουν.
Κόκκινοι γαλάζιοι καβαλάρηδες
φέρνοντας τ’ ασημικά σε κούτες
από του παραμυθιού
τη βυθισμένη πόλη.