Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ροδοσθένους Νεκτάριος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ροδοσθένους Νεκτάριος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 16 Απριλίου 2017

Σπουδή στο χρόνο/ Νεκτάριος Ροδοσθένους


21/7/16, Αγία Νάπα

Ο χρόνος είναι υποκειμενικός,
σχετικός
Διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο
Και από κατάσταση σε κατάσταση
Μετριέται στις λούπες των κυμάτων
Στις συνεχείς καύσεις του ήλιου/ ηλίου
Στην σταδιακή εξάλειψη των πάγων
Και του ανθρώπινου είδους
Ο χρόνος μετριέται σε μνήμες
και μνημόσυνα
Μπορεί, ακόμη, να θεωρηθεί σαν μια timelapse
Της οποίας η διάρκεια λήψης μεταξύ μιας στιγμής, με την επόμενη
παραμένει άγνωστη



πηγή: http://www.poiein.gr/archives/35919/index.html

Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2016

Νεκτάριος Ροδοσθένους (μικρή αναφορά)

Νεκτάριος Ροδοσθένους (1986), κατάγεται από την Κύπρο. Σπούδασε κλασσική σύνθεση και μουσική τεχνολογία .. Τον Ιανουάριο του 2010 ξεκίνησε τις διδακτορικές του σπουδές στο πανεπιστήμιο της Υόρκης (University of York).Έχει γράψει για σόλο συνθέσεις, έργα για μεγάλα σχήματα, ηλεκτροακουστικές συνθέσεις, μουσική για χορευτικές παραστάσεις, και soundtracks για ταινίες μικρού μήκους και θεατρικές παραστάσεις. Τα ποιήματα του έχουν εκδοθεί στην εφημερίδα Φιλελεύθερος, και σε αγγλικά περιοδικά.



Το παράθυρο / Νεκτάριος Ροδοσθένους


Στο παράθυρο
παρατηρώ
παραληρώ
το παρελθόν,
τον εαυτό
μου
Μια αντανάκλαση
χωρίς διάθλαση
χωρίς διαστρέβλωση
χωρίς εσένα
με βλέπω
δεν βλέπω
Μπροστά
σωστά
για/σε αυτά που έχω κάνει
φτάνει
κεφάλι μου ανήσυχο
πώς γέννησες
τόσες σκέψεις
από ένα κομμάτι σίδερο…

Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2016

Η δυσαναλογία των ταχυδρομικών περιστεριών / Νεκτάριος Ροδοσθένους


Το επόμενο τραγούδι είναι αφιερωμένο
στον άνθρωπο
που θέλησε να στείλει ένα μήνυμα
παραδοσιακά,
με τον παλιό-καλό τρόπο
Κάπου, για κάποιο λόγο…
δεν έχει σημασία
Σιγοψιθύρισε (πλεονασμός)
‘Πράγματι
είναι αξιοθαύμαστο
ένα κλουβάκι τόσο δα
να προϋποθέτει τόση ελπίδα’ (πλεονασμός)
τάδε έφη ο προαναφερθείς
που ανέβηκε
και αφέθηκε
στις ερημωμένες ταράτσες που θύμιζαν κατάθλιψη.
Που μύριζαν Αθήνα

Σάββατο 3 Μαΐου 2014

Ζάλογγος / Ροδοσθένους Νεκτάριος


I. Καλά, και τι σκεφτόντουσαν
τι μουσική ακούγανε
εκτός από τον θόρυβο

εκτός από τα βήματα
και των μωρών τα κλάματα

ή τις φωνές που έρχονταν

II. ή τις φωνές που χάνονταν

απότομα, σαν έσπαγαν
και γίνονταν κομμάτια