XXIV
Μικρέ Σολωμέ σε λένε Ευαγόρα
και γράφεις τον ύμνο μας
Μικρέ Σολωμέ με τον στραγγαλισμένο ύμνο
και το συμπυκνωμένο δάκρυ στο σύνορο
Τα μονοπάτια και τα σκαλοπάτια σου
κατεδαφίσαν οι εποχούμενοι
Αναβατόρια ανελκυστήρες ασανσέρ
ψηλά ανεβάζουν δεν ψηλαφίζουν
και απομακρύνουν από το χώμα σου
Εγώ που παράδωσα στη γη αγάπες κι όνειρα πολλά
για να γίνουν πατρίδα
Εγώ που είχα πατρίδα και δεν έχω πια
ο μέτοικος ποιητής
των ονείρων ο πρόσφυγας
ψάλλω τη λειτουργία να τελειώσω
παλαιο-λόγος
σε χρόνο που τρώει τον λόγο
την αρχή διαγράφοντας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου