Μνήμες ζωής (απόσπασμα) / Αγγελίδου Κλαίρη

Έτσι ξεκίνησε μία μέρα η αγάπη
Τρύπωσε στην τσέπη,
Του βρεγμένου σακακιού
στη διαδήλωση.
Κοκκίνισε από ντροπαλότητα
για το μεγάλο τόλμημα της.
Μα έτσι έπρεπε να γίνει.
Μια και τα δύο παιδιά
της έστελναν τραγούδια
κάθε μέρα
Κι όλο ρωτούσαν
πότε και πώς θαρθεί.
Κι έτσι εκείνη τ’ αποφάσισε
Κι έδωσε τη χαρά
Τρυπώνοντας στη τσέπη του σακακιού,
αλλά και στην καρδιά τους.