"… σε έρωτα ή θάνατο θα πάμε" ( απόσπασμα) / Ευφροσύνη Μαντά-Λαζάρου

Ελένη


Λοιπόν Μενέλαέ μου
σ’ έχω επινοήσει κουφό
για να μπορώ ν’ ακούω τις σκέψεις μου
χωρίς να ταράζομαι
έτσι όπως μου επιστρέφονται ανεξαργύρωτες
από το ύψος του τίμιου κρεβατιού μας


Θ’ αγνοήσω την αδιαφορία σου
και θα υποθέσω πως είσαι
ο δυστυχής ένας κουφός
Έτσι κι εγώ θα ονομαστώ Ελένη
Κι ο Πάρις κάποια μέρα
το ελπίζω
πως θα με απαγάγει
άθελά μου


Ας μην το έπαιζες κουφός
Μια λέξη μου ας καταδεχόσουν
να εξαργύρωνες



Γράμμα από νησί


Τα νησιά που βυθίζονται στην ομίχλη τους το χειμώνα
σκεπάζονται με τη θαλπωρή των ονείρων τους
Κλωσάνε τους έρωτες του καλοκαιριού
Τινάζουν άσπρα σεντόνια στο κύμα τις περιπτύξεις
των λαβωμένων τους σωμάτων
Δουλεύει αργά, βασανιστικά η προσμονή νυμφίου
Κεντάει με κόκκινη κλωστή όλο το χειμώνα κήπους
Το καλοκαίρι μέσα από τα άνθη τους
θα πετάξουν με ορμή σμήνος αγαπησιάρικα πουλιά