Κολάζουμαι που σε θωρώ / Ανδρόνικος Ανδρέα Κατσιαντώνη

 Κολάζουμαι που σε θωρώ

με τη λεγνήν την κόξαν,

Τζιαι το μαλλί σου το γρυσόν,

μοιάζεις που τον παράδεισον

Ο Άγγελος που θκιώξαν...

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΟ ΚΑΤΑΝΤΗΜΑ... / Ανδρόνικος Ανδρέα Κατσιαντώνη

Οι πεθαμμένοι Ήρωες
Του τάφου να ξεβούσιν,
Να δούν που καταντήσασιν,
Όσοι την καταλύσασιν
Τώρα να την τιμούσιν...

" Σκάσματα τζιαί Καψάλια" Ποιητική Συλλογή του Ανδρόνικου Ανδρέα Κατσιαντώνη (αποσπάσματα)

ΘΕΕ ΜΟΥ...

Στην στράταν που παρπάτησες, να φκω να παρπατήσω,

Τζιαι που τα μονοπάθκια σου, να πρόκειται να ρέξω,

Τον πόνον που ετράβηξες, πόμακρα να του ντζιήσω, 

Εν έχω έτσι δύναμιν, χαρκούμαι για ν΄ αντέξω. 

Θεέ μου τούν΄ τα βάσανα, την ώρα που τα πέμπεις,

Θώρηννε που σκορσάρουνται, πολλοί τζι εν τα σηκώνουν,

Αφού εσού ΄σαι ο κριτής, τζιαί πάνω π΄  ούλλα ρέμπεις,

Να τους διας την δύναμην να μπόρουν να τα σώννουν ...

σελ: 29

*

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΜΑΝΑ ΜΟΥ ...

Άμαν στερέψει ο γυαλός,

τζι οι ποταμοί να σβήσουν, 

Οι πόλοι να ξεράνουσιν,

τα σιόνια τους να λύσουν, 

Η μέρα που τα δυτικά,

αυκήν να ξημερώσει, 

Πλάσμα τη πέτραν του Ρωμιού, 

μόνον του να σηκώσει, 

Το σύμπαν να σανταλωθεί, 

στον ήλιον να σιονίσει, 

Να καταφέρει άδρωπος,

τον Χάρον να νικήσει,

Να τρέξει γαίμαν το δεντρόν, 

γρουσάφιν η φουντάνα,

Εν να βρεθεί να σ΄ αγαπά,

περίτου που τη μάνα...

Σελ 47

*

ΜΑΝΑ...

Εν όπως της Αγιάς Σοφκιάς, ολόγρουση καμπάνα, 

Τζιαί σκαλιστήν με την φωθκιάν,

Έτσι την έχω την καρκιάν 

Παντοτινά την μάναν...

Σελ 51

*

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΛΟΙΖΟΥ ΒΑΙΤΗ

Ο Αης Πέτρος που γροικά

Τζιαι τα καλά με τα κακά

Πόψε θα τα ζυάσει, 

Στου παραδείσου την δροσιάν, 

θα βάλει τζιαί την Αθανασιάν

Να νεπαφτεί, να πνάσει...

Σελ 88

*

ΓΝΩΜΙΚΟ 7...

Που την φωθκιάν προσέχετε

Φίλοι, γνωστοί τζιαί ξένοι, 

Γιατ΄ όπου ππέφτει πας την γην, 

Αφήννει μανιχά πληγή

Μαυρογεριμιασμένη...

Σελ 97

" Σκάσματα τζιαί Καψάλια" Παρουσίαση της Ποιητικής συλλογής του Ανδρόνικου Ανδρέα Κατσιαντώνη την 31η Μαρτίου 2019

Η πρώτη ποιητική συλλογή του Λαϊκού Ποιητή Ανδρόνικου Κατσιαντώνη παρουσιάστηκε την 31η Μαρτίου 2019 στην κεντρική αίθουσα του Πολιτιστικού Ομίλου "Βασιλιτζιά" στη Λάρνακα. Πλήθος κόσμου, φίλοι αναγνώστες της λαϊκής ποίηση, γέμισαν ασφυκτικά την αίθουσα. Διοργανωτής το Πολιτιστικό και αθλητικό Σωματείο Μακράσυκας, υποστηριζόμενο από το Κοινοτικό Συμβούλιο.  

Χαιρετισμούς απέδωσαν οι :

• Πρόεδρος του Σωματείου κος Παναγιώτης Κατσιαντώνης
• Κοινοτάρχης της Μακράσυκας κος Τάσος Κωνσταντίνου
• Οι Λαικοί ποιητές: Χαμπής Αχνιώτης και Παντελής Κακολής οι οποίοι και προλόγισαν το βιβλίο
•  Ο πρώην καθηγητής τέχνης και γυμνασιάρχης Μέσης Εκπαίδευσης κος Λάκης Παπαδάκης, ο οποίος και φιλοτέχνησε το βιβλίο
• Ο εκπρόσωπος της "παρέας των Ποιητών" κος Γιώργος Φλουρής

Ποιητικές παρεμβάσεις έκαναν οι στενοί φίλοι του ποιητή: Σωτήρης Σιημητράς και Πανίκος Αποστόλου, ενώ λαϊκοί ποιητές όπως οι : Αντώνης Θεοδόρου, Στέλιος Σαλιχιώτης, Δημήτρης Ηλιάκης κ.α

Την παρουσίαση της Ποιητικής Συλλογής καθώς και ανάλυση αυτής,  πραγματοποίησε ο φιλόλογος και συγγραφέας κος Κώστας Κατσώνης. 

Όπως ήταν απολύτως αναμενόμενο, η όλη εκδήλωση θύμιζε ένα άριστο αφιέρωμα στη λαϊκή ποίηση με κεντρικό τιμώμενο τον ποιητή κ. Ανδρόνικο Κατσιαντώνη. Η ποίησή του χαρακτηρίζεται από την προσπάθειά να αποδώσει με περίτεχνο ομοιοκαταληκτικό τρόπο την καθημερινότητα άλλοτε με στοχαστική και άλλοτε με περιπαιχτική, γελαστική διάθεση. Σ΄ αυτή την συλλογή, ποιητικά αφιερώνει στη γενέτειρά του την Μακράσυκα, καθώς σχεδόν όλη η προσπάθειά του αντλείται από μνήμες, γεγονότα, άλλοτε σοβαρά, άλλοτε αστεία. Δεν είναι τυχαίο που στο πρώτο μέρος της συλλογής τα ποιήματα είναι αφιερώματα στη Κοινότητα Μακράσυκα. Με τον τρόπο αυτό τιμά τον τόπο που γεννήθηκε. Και η τιμή σαφώς είναι αμφίδρομη.  

Η ποιητική συλλογή χωρίζεται στα παρακάτω μέρη:

• Πατριωτικά Ποιήματα και Αφιερώματα για την Μακράσυκα 
• Τιμητικά αφιερώματα (Ποιήματα για κύπριους Λαϊκούς ποιητές)
• Κοινωνικά
• Σατυρικά
• Ανέκδοτα που έγιναν ποιήματα
• Νεκρολούλουδα
• Γνωμικά
• Ερωτικά
• Παλιώματα
• Η οικογένειά μου (Ποιήματα μελών της οικογενείας του)
• Χορόδραμα 
• Επίλογος

Δύο μικρά ποιήματα του Ανδρόνικου Κατσιαντώνη

1

Για τες τζιεγκιές τα πόθκια της
Στην αλυτζιήν που βάλλει,
Τζιαμέ στην νάκραν των νερών,
Αντίς το άλας τ' αλμυρόν
Εν ζάχαρις που φκάλλει...


2

Που πάν εις τα μνημόσυνα
Κάμνουσιν τους καπάτσους,
Όμως δαμέ εχάσαν τα,
Εφτύς εκατεβάσαν τα
Δίχα να φάσιν πάτσους...

Εν κάμποσοι που σσιύψασιν
Εντζιεν πως εν οι μόνοι,
Τηρούν πιστά διαταγές,
Γι αυτόν τωρά στες εκλογές
Θα κατεβώ τζι εγιώνη...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ / Ανδρόνικος Κατσιαντώνης

Που ήντα χώμαν έπιασες, πηλόν για να ζυμώσεις,
Γιατί Θεέ στα πλάσματα, την λογικήν να δώσεις,

Τζι αντί σαν τ' άλλα τα χτηνά, αρμονικά να ζιούσιν,
Που την αρκήν πασκίζουσιν, να σσιυλλοφαηχούσιν,

Ο κόσμος καταστρέφεται, μα κάτω εν το βάλλου,
Γίνεται πλάσμαν να πουλά, σκλάβον ο ένας τ' άλλου,

Καμπόσα γρόνια μάχουνται, την γήν κατατρυπούσιν,
Τζιαι όπως τους βρυκόλακες, που μέσα της ρουφούσιν,

Αέραν, χώμαν τζιαι νερόν, ούλλα τζι αν τα μολύνουν,
Έχουσιν έννοια μανιχά, τα κέρτη να πολλύνουν,

Τα δέντρα λλιανίσκουσιν, που κρούζουσιν τα δάση,
Σαν το κρανίον έν η γη, που πάει να κκελλιάσει,

Οι λλίοι έχουν τα πολλά, τζιαι οι πολλοί καθόλου,
Τζιαι ούλλοι σουρουσούϊλα, πάμεν κατα θκιαόλου,

Έτσι πλανήτην πού 'καμες, τα πλάσματα να ζιούσιν,
Κιάρεις τα τζι αφήννεις τα, Θεέ μου να χαθούσιν,

Το μυάλον σου αμάρτημαν, αν πούν να σε δικάσουν,
Εν η ριτζιά στα πλάσματα, π' άφηκες να σου μοιάσουν,

Τζιαι θα σου κόφκασιν ποινήν, μες το τζιελλίν να μείνεις,
Που γίνουνται οι πόλεμοι, στ' όνομαν της ειρήνης...