Γαλήνη στο κελί / Γαλατόπουλος Χριστόδουλος

Απλό και ήσυχο είναι, απόψε,
το τραγούδι τ’ ουρανού που μου σκορπίζει.
Πώς σκίζει του Κελιού μου τη στέγη
του σκοτεινού και το γιομίζει!

Απλό και ήσυχο
και το τραγούδι της Νυχτιάς που απόψε ρέει·
ρυθμίζει τον παλμό του με τον παλμό μου,
της Φωτιάς μαζί της κλαίει.

Απλά και ήσυχα, και έξω
ο αγέρας τραγουδεί ωσάν τον ερημίτη!
Απλά και ήσυχα και η καρδιά μου
νοσταλγεί κάποια της σκήτη!

Απλό και ήσυχο είναι, απόψε,
το τραγούδι τ’ ουρανού που μου σκορπίζει.
Απλές και ήσυχες είναι η κουβέντες του Κελιού
που λέω, το Σπίτι, μου θυμίζει!

Παγκόσμιον Άσμα: Χριστόδουλος Γαλατόπουλος

http://www.academia.edu/35461672/%CE%A7%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF_%CE%B4%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82_%CE%93%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CF%84%CE%BF_%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82_%CE%A0%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CE%BF_%CF%83%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CE%BD_%CE%91_%CF%83%CE%BC%CE%B1_%CE%95%CE%B9%CF%83%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%B3%CE%B7_.pdf

Χριστόδουλος Γαλατόπουλος (βιογραφικά στοιχεία)

Γεννήθηκε στη Πάφο το  1902 και απεβίωσε το 1953. Σπούδασε νομικά στο Λονδίνο, πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στο Παρίσι. Επέστρεψε στην Πάφο το 1922 για να ασκήσει το επάγγελμα του δικηγόρου, όπου, παράλληλα, ανέπτυξε έντονη πολιτική και εκπολιτιστική δράση. Βουλευτής Πάφου κατά τα «Οκτωβριανά», φυλακίστηκε από τους Άγγλους ως υποκινητής της εξέγερσης (1931-1934 και, εκ νέου, 1934-1936). Από το 1943 ώς το 1953 εξελέγη τρεις φορές δήμαρχος Πάφου. Διετέλεσε μέλος του Εθναρχικού Συμβουλίου. Το 1949 θέσπισε τις Παλαμικές Εορτές στην Πάφο και το Βραβείο Παλαμά.

Ποιητικές Συλλογές :

• (Τα τραγούδια της φυλακής (1931-1936), 1936
• Στύγιες κραυγές 1938
• Carmen Undarum, 1939
• Τα επιθαλάμια, 1939 κ.ά.) 

Αξιοσημείωτο είναι και το μετάφραστικό του έργο (Όσ. Ουάιλντ, Τζ. Μίλτον).  Η τελευταία έκδοση είναι η  εκτενής ποιητική σύνθεση Παγκόσμιον Άσμα (2004).

Εγώ και σε ποτήρια τρύπια / Γαλατόπουλος Χριστόδουλος

Εγώ, και σε ποτήρια τρύπια,

Κρασί μπόρεσα κι ήπια!..

Και στην ατέλειωτη, εγώ, μπόρα

βρήκα τον Δρόμο προς τη χώρα... 

Και μες τα ταπεινά και νήπια

βρήκα λαό τα καρδιοχτύπια!

Και σ’ αυτής της Τρικυμίας τη φόρα

βρήκα γαλήνη κάποιαν ώρα!

Εγώ, και σε ποτήρια τρύπια,

Κρασί μπόρεσα κι ήπια!..

Νύχτα! απόψε, μου έμοιασες / Γαλατόπουλος Χριστόδουλος

Νύχτα! απόψε, μου έμοιασες,

και σ’ αγκαλιάζω

σκοτείνιασες τόσο παράξενα

που δεν σε αλλάζω!..

Νύχτα! ζοφερή... Ερωμένη μου!..

Έλα –να... πιούμε!..

Σου κερνώ την ολόμαυρη Σκέψη μου,

κι ας τη... γλεντούμε...

Νύχτα! απόψε, μου έμοιασες

δεν σε χωρίζω!..

Αυγές, Ξημερώματα, Ηλιόφεγγα,

δε σας γνωρίζω!

Γαλήνη στο κελί / Γαλατόπουλος Χριστόδουλος

Απλό και ήσυχο είναι, απόψε, το τραγούδι τ’ ουρανού

που μου σκορπίζει...

Πώς σκίζει του Κελιού μου τη στεγή του σκοτεινού

και το γιομίζει!..

Απλό και ήσυχο και το τραγούδι της Νυχτιάς 

που απόψε ρέει

ρυθμίζει τον παλμό του με τον παλμό μου, της Φωτιάς

μαζί της κλαίει...

Απλά και ήσυχα, έξω, και ο αγέρας τραγουδεί

σαν τον ερμίτη!

απλά και ήσυχα, και η καρδιά μου νοσταλγεί, 

κάποια της σκήτη!..

Απλό και ήσυχο είναι, απόψε, το τραγούδι τ’ ουρανού

που μου σκορπίζει...

Απλές και ήσυχες είναι οι κουβέντες του Κελιού

που λέω, το Σπίτι, μου θυμίζει!