Να ΄μουνα στη χρυσή σου τώρα πλώρη
και να κινούσα αντάμα σου βαπόρι,
κάπου, για κάποιες χώρες, μακρινές,
που δεν έχω ποτέ μου εγώ γνωρίσει
κι έχει η ψυχή μονάχα νοσταλγήσει
κάποιες θολές του ονείρου μου στιγμές.
Ν΄ αφήσω πια για πάντα αυτή την πόλη
που την πικρή ζωή σπατάλησα όλη
σε χίμαιρες και μάταιες προσμονές,
που ξεχασμένος χρόνια μοναχός μου
τις πιο μικρές δε γνώρισα του κόσμου,
μήτε γνωστές μήτ΄ άγνωστες χαρές!
...............
και να κινούσα αντάμα σου βαπόρι,
κάπου, για κάποιες χώρες, μακρινές,
που δεν έχω ποτέ μου εγώ γνωρίσει
κι έχει η ψυχή μονάχα νοσταλγήσει
κάποιες θολές του ονείρου μου στιγμές.
Ν΄ αφήσω πια για πάντα αυτή την πόλη
που την πικρή ζωή σπατάλησα όλη
σε χίμαιρες και μάταιες προσμονές,
που ξεχασμένος χρόνια μοναχός μου
τις πιο μικρές δε γνώρισα του κόσμου,
μήτε γνωστές μήτ΄ άγνωστες χαρές!
...............
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου