ΙΝΤΕΡΜΕΔΙΟ (μικρό απόσπασμα)

Ω, πόσο τρόμαξα που σ΄ έχασα
στην πρώτη συστάδα των άστρων.
Είχαμε απολησμονηθεί με χέρια δεμένα, 
μετρώντας τα νυχτοπούλια που έγραφαν 
τους γρίφους της ύπαρξης.
Τότε χαρήκανε το καλοκαίρι
τρώγοντας τους καρπούς από τα δένδρα
και πίνοντας το νερό μέσα στις φούχτες μας.