Στην εμορφιά σου τη γλαυκή με φέρνει ο πόθος ο κρυφός.
Νοσταλγικά στου καραβιού καθόμαστε την πρύμνη
κι άπλωνες γύρω τ΄ όνειρο του στοχασμού και του φωτός,
ήρεμη καθώς λίμνη.
Α! πως σε λαχταρώ ξανά, πρώτο ταξίδι αλαργινό,
της Μεσογείου λαμπρόθωρα τριαντάφυλλα και κρίνα
- και πάντα να σε νείρουμαι και πάντα να σε νοσταλγώ,
αξέχαστη μου Αθήνα!
Νοσταλγικά στου καραβιού καθόμαστε την πρύμνη
κι άπλωνες γύρω τ΄ όνειρο του στοχασμού και του φωτός,
ήρεμη καθώς λίμνη.
Α! πως σε λαχταρώ ξανά, πρώτο ταξίδι αλαργινό,
της Μεσογείου λαμπρόθωρα τριαντάφυλλα και κρίνα
- και πάντα να σε νείρουμαι και πάντα να σε νοσταλγώ,
αξέχαστη μου Αθήνα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου