Στον ουρανό εδείκλησα
μία νύχτα με φεγγάρι
τζιαι άμπλεψα μιάν ζωγραφκιά
Πεντάμορφη τζιαι λυγερή
γλυτζιά μαυροματούσα
μ' έναν στεφάνι στα μαλλιά
τζιαι ζαφειρένια λούσα
που εξισιείλιζεν στο φώς
τζι' άγιαζεν η μμαθκιά της
τζι'η αγκαλιά της ουρανός
τζι' η ελπίδα στα παιθκιά της.
Τα μαύρα μάθκια της ψυσιής
πολλά εν που θολώνα
τζι ' ήτουν της γής η δυνατή
τζι' η θυλητζιά κολώνα.
Τριανταφυλλένιο άρωμα
στα φύλλα της καρκιάς της
τζι' η αγάπη της ναν ιερόν
το ρόδον της μαθκιάς της.
Τζιαι ρώτησα τον ουρανό
μάρτυρας το φεγγάρι
ποιά εν που τούτη η θεά
με την γρουσσήν την χάρη;;;;
Τζι' ο ουρανός φωτίστηκε
ευτύς να φανερώσει
ποιά εν που τούτη η θεά
τζι' απάντηση να δώσει.
Στον κόσμον εν η Παναγιά
με άριστα το δέκα
τζι' εν η στοργή της η μαγιά
της γής σας, η γεναίκα....
