Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Χατζήπαπα Βασίλκα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Χατζήπαπα Βασίλκα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 25 Αυγούστου 2022

ΔΙΨΑ / Χατζήπαπα Βασίλκα


Τυχαίνει
στην έρημο
πλανόδιος οδοιπόρος
διψασμένος
κρυστάλλινη πηγή
να προσπεράσει
παίρνοντάς την
για οφθαλμαπάτη.

Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2021

Ο ΝΕΚΡΟΣ ΠΛΑΝΗΤΗΣ / Χατζήπαπα Βασίλκα


.
Είναι ίσως η αγάπη
εκείνος ο νεκρός πλανήτης,
αστέρι
που έσβησε κρυφά από μας
εδώ κι εκατομμύρια έτη φωτός.
.
Και η λάμψη του σ’ εμάς
απατηλά
ακόμη ταξιδεύει;

Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2021

ΔΙΨΑ / Χατζήπαπα Βασίλκα



Τυχαίνει
στην ερημιά
πλανόδιος οδοιπόρος
διψασμένος
κρυστάλλινη πηγή
να προσπεράσει
παίρνοντάς την
για οφθαλμαπάτη.

ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΒΡΟΧΗΣ/ Χατζήπαπα Βασίλκα


.
Νοστάλγησα τη βροχή
Και την υγρή σκιά της.
Τον αέρα που φωτίζει.
Της βαλανιδιάς την ευωδιά
και των κουκουναριών.
Το φως που
από τα φύλλα
της λεύκης κυλά.
Τις σταγόνες στο μέτωπο
που κουβαλούν της λήθης δροσιά.
Την πάχνη του φθινοπώρου νοσταλγώ
την ανάσα του παγωμένου λιβαδιού.
Τη νοσταλγώ και την προσμένω.
Εκείνη τη βροχή.

Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2016

ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΤΟΠΙΟ / Χατζήπαπα Βασίλκα


Υγρό κολλά το σκοτάδι.
Με φωτοστέφανο θολό
λάμπει η σελήνη.
Λευκή ομίχλη, ευωδιαστή
το ξερό χορτάρι
ανασταίνει.
Χαδιάρα νύχτα.
Η μυρωδιά του κάμπου
μες στα μαλλιά φωλιάζει.
Και μόνο ο φωτισμένος δρόμος
της ασφάλτου
προς τον νηφάλιο κόσμο
ανυποχώρητα τραβά.

ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ / Χατζήπαπα Βασίλκα


Έρχονται κάποτε στιγμές –
αγωνίες, ταλαντεύσεις
βαθιές, σουβλερές
αποκαλύψεις.
Στο πάτωμα κάτω
κομματάκια αμέτρητα συντριμμένος
ο καθρέφτης
του εαυτού σου.
Εσύ από πάνω του
κομματάκι κομματάκι
μαζεύεις
μα είναι η εικόνα στρεβλωμένη.
Με ματωμένα δάκτυλα
μαζεύεις ξανά
τη μορφή σου.

ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΒΡΟΧΗΣ / Χατζήπαπα Βασίλκα


Νοστάλγησα τη βροχή
Και την υγρή σκιά της.
Τον αέρα που φωτίζει.
Της βαλανιδιάς την ευωδιά
και των κουκουναριών.
Το φως που
από τα φύλλα
της λεύκης κυλά.
Τις σταγόνες στο μέτωπο
που κουβαλούν της λήθης δροσιά.
Την πάχνη του φθινοπώρου νοσταλγώ
την ανάσα του παγωμένου λιβαδιού.
Τη νοσταλγώ και την προσμένω.
Εκείνη τη βροχή.

ΧΙΟΝΟΣΤΙΒΑΔΑ / Χατζήπαπα Βασίλκα


Ξυπνώ μέσα σε εύθραυστη σιωπή.
Απ’ το παράθυρο
του φεγγαρόφωτου γλιστρούν
χιονοστιβάδα οι λέξεις
γύρω απ’ το κεφάλι μου
μαζεύονται
με τους ψιθυρισμούς τους με σκεπάζουν.
Κι εγώ με χέρια και με πόδια μάχομαι
για λίγο αέρα.
Μα σαν αρχίσω να τις γράφω
γαληνεύουν
και στο λευκό χαρτί μπροστά μου
ήσυχα κι ωραία.
αρχίζουν να μιλούν.

ΣΑΝ ΜΕ ΒΑΛΟΥΝΕ ΣΤΗ ΓΗ / Χατζήπαπα Βασίλκα


Σα με βάλουνε στη μαύρη γη
και τα βλέφαρα πασπαλίσει χώμα
αγγελικά φτερά θα σκαρφιστώ
να το τινάξω πέρα.
Τους οδοδείκτες να γυρίσω
πάνω απ’ του χρόνου τον άσπρο βράχο
να πετάξω
μέχρι της μάνας μου το σπλάχνο.
Ήσυχα να κάτσω εκεί
περιμένοντας
ξανά να γεννηθώ.

Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΛΕΞΗ / Χατζήπαπα Βασίλκα


Δεν αγάπησα όπως μπορούσα.
Δεν αγαπήθηκα όπως θα ‘θελα.
Δεν έχω βρει
τη μοναδική τη λέξη
τον ήχο τον μοναδικό
που ανθρώπους κι αισθήματα μερεύει.
Τη σκέψη τη μοναδική
που τον πυρήνα ξεκλειδώνει,
της ζωής.
Δεν έχω βρει
του αιώνιου τη διάφανη σφαίρα
που κάθε τι δικό μου
ζεστό, σπαταλημένο,
σε δάκρυ κρυστάλλινο μαζεύει.

ΣΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ


Διάβαζε αργά τις λέξεις
γουλιά γουλιά
για να ’χουν χρόνο
σαν πουλιά
μες στο ψηλό δωμάτιο να πετάξουν.
Ξελιγωμένα, μετά από μπόρα,
από ταξίδι μακρινό
πάνω από χειμωνιάτικους γιαλούς
πετώντας
να βρίσκουν καταφύγιο στην κάμαρά σου.
Το κελάδημά τους στο ταβάνι θα ηχήσει
κι ήσυχα στον τοίχο θα κουρνιάσουν
έπειτα ώρα πολλή
μες στο σκοτάδι θα σιωπούν.

Βασίλκα Πετρόβα-Χατζήπαπα (βιογραφικό σημείωμα)

Η Βασίλκα Πετρόβα-Χατζήπαπα γεννήθηκε στη Σόφια. Σπούδασε Γερμανική και Αγγλική Φιλολογία.. Είναι σύζυγος του συγγραφέα Χρίστου Χατζήπαπα. Εργάστηκε ως Λειτουργός Τύπου για πολλά χρόνια στο Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών όπου επιμελήθηκε πολλές εκδόσεις στα γερμανικά, αγγλικά και βουλγαρικά.

Ποιητικές Συλλογές:


  • «Γουλιά αέρα», Λευκωσία, 1983, 
  • «Ζωή που αναβλήθηκε» εκδόσεις «Μπαλκόνι», Σόφια, 2003, 
  • «Λέξεις από καρύδι», εκδόσεις «Πλάμακ», Σόφια, 2009 και 
  • «Η μοναδική λέξη», εκδόσεις «Περί λύχνων αφάς», Λευκωσία, 2010.

[Μα πίστεψε ]

“Μα πίστεψε – 
 τους στίχους μου
 μοναχή μου δεν γράφω.
 Τους ψιθυρίζει στο αυτί μου
από το σύμπαν μια φωνή.”

Η μοναδική λέξη: Ποιητική Συλλογή της Βασίλκας Πετρόβα Χατζήπαπα Εκδόθηκε το 2010 (μικρό απόσπασμα)

Αρρώστια 

Η ζωή μαζεύτηκε 
σ΄ ένα κομμάτι πάγο 
πίσω από τον κρόταφο 


Γιατρειά

Γιατρεύομαι με φάρμακα μοχθηρά.
Με γλύκα νάρκης και με δίψα τρυφερή.
Γιατρεύομαι με στίχους. 

Ο νεκρός πλανήτης

Είναι ίσως ο έρωτας
εκείνος ο νεκρός πλανήτης, 
αστέρι
που έσβησε κρυφά απ΄μας
εδώ κι εκατομμύρια έτη φωτός. 

Και η λάμψη του σ΄ εμάς
απατηλά
ακόμα ταξιδεύει;

Απολογισμός

Ποιανού τη ζωή ζω
Και ποιος τάχα 
μου την έχει επιβάλλει

Για την αχρηστία της ζήλειας

Αν εμένα πια δεν αγαπάς
γιατί να ΄ναι σημαντικό 
γιατόι να ΄ναι φοβερό 
ποια απ΄ όλες τις άλλες 
έχεις επιλέξει.


Τι είναι η ζωή

Ρώτησα γυναίκα ενενηνταενιάχρονη 
τι να ΄ναι τάχα η ζωή. 
Άπλωσε το χέρι κι είπε: 

"Ποτήρι νερό. Αυτό είν΄ η ζωή".


μπορείτε να την αναγνώσετε : https://issuu.com/vasilkahadjipapa/docs/vasilika_edit_scan