Σαν με ξεβγάλει η ρουφήχτρασε κάποια φθινοπωρινή ακτήμε σώμα κατάκοπομάτια σβησμέναδε θα ξαναβρώ δυνάμειςνα ριχτώ αντίθετα στο ρέμα.
Θα μείνω στην ακτήτο άλικο ρεμβάζοντας της δύσηςενώ θα σβήνουνάτακτα τα φώταστα βλέφαρα των οριζόντων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου