Συναυλία στο Κούριο / Χριστοφίδου- Αντωνιάδου Άνδρη

Σαν μπλέχτηκαν
οι φθόγγοι,
στάχυα κιτρινωπά,
πολιορκητές ανελέητοι
ατέλειωτου φεγγαριού
πάνω από
αρχαία ερείπια,
σε μάζεψα
κομμάτι
κομμάτι,
μέσα απ’ τις λέξεις
που αντήχησαν αμφιθεατρικές.

Στριμώχθηκες
Μέσα στις πέτρες
που κουβάλησαν
οι πρόγονοί σου
οι πρόγονοί μου
παθητικός – ή ενεργητικός; - δέκτης
εμπορίου μουσικής,
ημίθεος
απ΄ τα χειροκροτήματα.

Και σε ψάχνω
στις χαραμάδες
δίχως ήχο
στο πληθωρικό τοπίο
αρχαίου πολιτισμού, και με τρομάζουν
τα μεγάφωνα
και οι ενισχυτές
που συναντώ
ανάμεσα στους δικούς σου θεούς
ανάμεσα στους δικούς μου θεούς.

Και σε βρίσκω αναζητώντας σε.
Και σε χάνω βρίσκοντας σε.

Μη σκοτίζεσαι.

Οι θεοί δεν ξύπνησαν ακόμα.

Άνδρη Χριστοφίδου Αντωνιάδου (βιογραφικά στοιχεία)

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λεμεσό της Κύπρου. Μετά τις γυμνασιακές της σπουδές απέκτησε πτυχίο στη Γαλλική και Ισπανική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου και στη συνέχεια στην Εκπαιδευτική Ψυχολογία και Παιδαγωγικά στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης στο Παρίσι^.

Συγγραφικό έργο

Το συγγραφικό της έργο επεκτείνεται από ποίηση σε διηγήματα, θεατρικά έργα, μυθιστόρημα και έρευνα. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες και εκδοθεί σε ανθολογίες τόσο της Κύπρου όσο και άλλων Ευρωπαϊκών χωρών. Η έρευνά της για το Λόρκα έτυχε εξαιρετικής κριτικής στην Κύπρο και στην Ευρώπη και θεωρήθηκε πολιτιστική γέφυρα μεταξύ της Ισπανίας και της Κύπρου. Η έρευνα αυτή βρίσκεται αρχειοθετημένη στο Μουσείο Λόρκα στο Φουέντεβακέρος και στο 'Ιδρυμα Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα στη Μαδρίτη και είναι η μόνη έρευνα που γράφτηκε στην ελληνική γλώσσα. Έχει δώσει μεγάλο αριθμό διαλέξεων τόσο στην Κύπρο όσο και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες για θέματα και συγγραφείς της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας, και έχει γράψει δοκίμια με θέμα τη γαλλική και ισπανική λογοτεχνία τα οποία έχουν βραβευτεί^.

Έργα

• Ηλιοστάλαγμα (Ποίηση, 1984)
• Παλίρροιες (Ποίηση, 1986)
• Ο Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα σε τρεις διαστάσεις (Έρευνα, 2000)
• Τα Ποιήματα της Ευρώπης (Ποίηση, 2003, δίγλωσση έκδοση)
• Αυταπάτες (Θεατρικό Έργο, 2008) (Τιμήθηκε με το Β' Πανελλήνιο Βραβείο Θεατρικού Έργου, 2008)
• Η Βροχή δε σταμάτησε ακόμα (Μυθιστόρημα, 2009)
• Η αποξένωση στον Αλμπέρ Καμύ (Έρευνα, 2012)

πηγή: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%B7_%CE%A7%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%86%CE%AF%CE%B4%CE%BF%CF%85_%CE%91%CE%BD%CF%84%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%BF%CF%85

Άνθρωποι και Συρματοπλέγματα / Χριστοφίδου- Αντωνιάδου Άνδρη

Γυψόπετρες αραδιασμένες κατά γραμμή

στη θάλασσα,

για να χωρίσουν την κολυμβητική περιοχή

των πλουσίων

απ’ εκείνη των φτωχών.

Φίλοι που πίνουν καφέ παρέα

στα ξενοδοχεία πολυτελείας

για να ταυτίσουν το γούστο τους

με τη μόδα της εποχής.

Άνθρωποι που χορεύουν

στις δισκοθήκες

για ν΄ ακολουθήσουν το ρυθμό της μουσικής,

το φλερτ, της νυχτερινής ζωής.

Συρματοπλέγματα που χωρίζουν

την πατρίδα μου

για να μας θυμίζουν πως δεν μπορούμε

να δρασκελίσουμε στο δικό μας βορρά.

Πράσινες γραμμές που σημαδεύουν

τη νεκρή ζώνη

Για να αποδείξουν ότι τη χώρα μας την έχουν πατήσει ξένοι.

Στρατιώτες εισβολείς που κατακλύζουν

το δικό μας χώμα

για να διαλαλήσουν πως η δικαιοσύνη

είναι μια λέξη ουτοπίας.

Συναυλία στο Κούριο / Χριστοφίδου- Αντωνιάδου Άνδρη

Σαν μπλέχτηκαν

οι φθόγγοι,

στάχυα κιτρινωπά,

πολιορκητές ανελέητοι

ατέλειωτου φεγγαριού

πάνω από

αρχαία ερείπια,

σε μάζεψα

κομμάτι

κομμάτι,

μέσα απ’ τις λέξεις

που αντήχησαν αμφιθεατρικές.

Στριμώχθηκες

Μέσα στις πέτρες

που κουβάλησαν

οι πρόγονοί σου

οι πρόγονοί μου

παθητικός – ή ενεργητικός; - δέκτης

εμπορίου μουσικής,

ημίθεος

απ΄ τα χειροκροτήματα.

Και σε ψάχνω

στις χαραμάδες

δίχως ήχο

στο πληθωρικό τοπίο

αρχαίου πολιτισμού, και με τρομάζουν

τα μεγάφωνα

και οι ενισχυτές

που συναντώ

ανάμεσα στους δικούς σου θεούς

ανάμεσα στους δικούς μου θεούς.

Και σε βρίσκω αναζητώντας σε.

Και σε χάνω βρίσκοντας σε.

Μη σκοτίζεσαι.

Οι θεοί δεν ξύπνησαν ακόμα.

Λουζινιάν / Χριστοφίδου- Αντωνιάδου Άνδρη

Το έντονο φως του ήλιου θύμιζε Κύπρο

και της πήγαινε της Λουζινιάν.

Μ΄ αρέσει να ψάχνω.

Νόμιζα πως θα ΄πρεπε να ανασκαλέψω τις στάχτες.

Όλα όμως ήταν εκεί.

Ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος, οι Ναϊτες

και ο Γκυ ντε Λουζινιάν να αγοράζει το νησί

για εκατό χιλιάδες χρυσά νομίσματα.

Παζαρέματα βασιλιάδων! Δοσοληψίες.

Δεκαοχτώ οι ρε των Λουζινιανών.

Τριακόσια χρόνια προκάλεσαν

την ευαισθησία του Δάντη και του Τσώσερ.

Τολμηρός, ο ρε Πιέρ ο Πρώτος δε φοβάται

να αγαπήσει την Αροδαφνούσα από τη Χούλου.

Το παλάτι των Λουζινιανών δεν στέκει.

Μα περπατώ στα απομεινάρια του κάστρου που προστάτευε την πόλη.

Τη θέση των βασιλιάδων έχει πάρει η νεράϊδα Μελυζίν,

που μεταμορφωνόταν σε φίδι τα Σάββατα

και έχτισε τους πύργους της περιοχής.

Μα οι Λουζινιανοί με δέχτηκαν σαν συγγενή

που ήρθε από μακριά για επίσκεψη.

Ο σημαντικότερος δρόμος της Λουζινιάν

λέγεται οδός Κύπρου.

Λουζινιάν, Γαλλία

Τρίτη 13.8.2003