ΘΑΛΑΣΣΙΝΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

Ι

Άφησες στην άσπρη άμμο 
το σχήμα του κορμιού σου. 
Δέθηκε η φωνή σου 
στην παγωνιά της παραλίας.
τα μάτια σου γίναν αστέρια χειμερινά 
και τα μαλλιά σου φύκια. 
Άφησες το φεγγάρι στην παραλία
κι οι γλάροι δε θα φοβούνται πια τη μοναξιά. 

ΙΙ

Θα ξαναγυρίσω
θα ξαναμαζέψω τη μελαγχολία της παραλίας
και το κλάμα των άστρων, 
να μαζέψω τα σκόρπια κομμάτια του γέλιου σου......
Θυμούνται άραγε οι γλάροι τ΄  όνομά σου;
Θα ξαναγυρίσω ν΄  αγαπήσω την ερημιά, 
να μαζέψω τον ήχο των βημάτων σου
και τη σπασμένη γραμμή του κορμιού σου. 
Θα σε πλάσω ξανά
μ΄  ότι ξεχάσαμε πάνω στην άμμο. 


ΙΙΙ

Φύτεψα στην άμμο 
την αγάπη που έπλασα με λάσπη
και κομμάτια ξεχασμέν΄ από τον ήλιο.
Φύτεψα στην άμμο
μια χούφτα μυστικά.
Ίσως εκεί ν΄ ανθίσει ένα χαμόγελο.

VI

Δεν είσαι για τους ανθρώπους
παρά η γραμμή του ήλιου 
πάνω στη θάλασσα, 
παρά η σκόνη που σηκώνει ο άνεμος.
Όμως για μένα και την άμμο
είσαι η ζωή!