Δημητριάδης Λάκης (μικρό βιογραφικό)

Γεννήθηκε το 1944 στο χωριό Θελέτρα της επαρχίας Πάφου. Εργάστηκε ως Δημόσιος Υπάλληλος. 

 

 Ποιητικές συλλογές

1. Γραφή (1978)

2. Υπερμνησία (1985)

3. Μυοσώτιδα (1993)

4. Των ανθέων (1999)

5. Δυισμός (2002)

«Των Ανθέων» : Ποιητική Συλλογή του Λάκη Δημητριάδη

«Ένας γλύπτης ακρωτηριασμένος,
ένας φωτογράφος τυφλός
ένας ποιητής αναλφάβητος
στο ψαλτήρι
της ρημαγμένης σου εκκλησίας»

**

«ξαναγίνονται όλα οδυνηρά
έχεις ξανά ένα Γολγοθά
ν' ανέβεις»

**

«Ω φιλία που χάθηκες
δε θέλουμε να πλάθουμε ήρωες,
θέλουμε τους ανθρώπους να 'ναι ζωντανοί
στη μεγάλη γιορτή που θα 'ρθεί
να σε τραγουδήσουμε χιλιοπόθητη
να σ' αναστήσουμε Ειρήνη»

**

«Δεν είμαστε οι πλέον
αρμόδιοι να προσδιορίσουμε το Θεό
Μα σταθήκαμε όρθιοι για
ν' ατενίσουμε τ' άστρα»

Γεννηθήτω φως / Δημητριάδης Λάκης

Στα μαιευτήρια των αστεριών 

σπειροειδείς νεφελώσεις. 

Είπε ο Θεός «γεννηθήτω το φως» 

και εγένετο... χαλαρώσεις. 

Αστρική σκόνη επικάθεται 

σε ακαριαίους θανάτους 

και ακτινοβολίες αντανακλούνται 

στη λευκή επιφάνεια της Σελήνης. 

Τις αυγές αναβλύζουνε δακρυσμένες 

ψυχές μεσ’ απ’ τα τάρταρα της οδύνης.

Απειλή / Δημητριάδης Λάκης

Ζούμε συμβατικά 

απλά ακολουθώντας 

το ρέμα της ιστορίας.

Αρμενίζουμε στο πουθενά 

μες στο φτερούγισμα της νύκτας.

Μέσα στην κοινωνία 

των ακρωτηριασμένων 

η αρτιμέλειά μας δεν έχει αξία.

Το παρελθόν δεν προστατεύει.

 Το μέλλον μάς απειλεί.

Οπτασίες / Δημητριάδης Λάκης

Οι οπτασίες

προσπερνούν ατελεύτητα.

Μα ’γω κοιμάμαι

στο λιακωτό

μιας ατέρμονης

ευτυχίας.

Τις αυγές αναδύεται

η αγάπη.

Αμάλγαμα φωτοσκιών.

Ξάφνου γίνεται δείλι,

φεύγει το μίγμα τ’ονείρου.

Φεύγει αφήνοντας

ρόδινο φως στ’ ακρογιάλι.