ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ / Καπανδρέου Ανδρέας

 

Είναι μια κόρη όμορφη
που όλοι την ποθούν.
Για τα δικά της θέλγητρα
κάποιοι βιαιοπραγούν.
 
Για χάρη της πολέμησαν
αντάρτες και στρατοί
και ποιητές την ύμνησαν
παγκόσμια γνωστοί.
 
Στα μέρη μας κυκλοφορεί
με κοφτερό σπαθί
κι όσοι την είδαν, είπαν πως
με βιά μετράει τη γη.

 Ανδρέας Καπανδρέου

Ανδρέας Καπανδρέου (βιογραφικό σημείωμα)

Ο Ανδρέας Καπανδρέου (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Ανδρέα Κ. Ανδρέου) γεννήθηκε το 1972 στη Λευκωσία όπου ζει μέχρι σήμερα.

Σπούδασε Βιβλιοθηκονομία, Επιστήμες της Πληροφόρησης και Επιστήμες της Αγωγής στην Ελλάδα, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Κύπρο.

Από το 1996 εργάζεται στη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κύπρου.

Διετέλεσε πρόεδρος της Κυπριακής Ένωσης Βιβλιοθηκονόμων - Επιστημόνων Πληροφόρησης (ΚΕΒΕΠ). Επιστημονικά του άρθρα έχουν δημοσιευτεί σε βιβλία, περιοδικά και ιστοσελίδες.

Από το 2010 διατηρεί το ιστολόγιο @Ανδρέας Καπανδρέου (http://andreaskandreou.blogspot.com/) το οποίο ασχολείται με την λογοτεχνία, τα βιβλία, τον πολιτισμό και την βιβλιοθηκονομία.

Έργα

1.   «Το τρομακτικό μυστικό του Αϊνστάιν: αλλόκοτα διηγήματα» (Επιφανίου, 2010).

2. «Ο γιος της μάγισσας: αλλόκοτες ιστορίες» (Συμπαντικές Διαδρομές, 2012).

3. «Ο μυστικός σύντροφος του Ρήγα: η άγνωστη μαρτυρία του Ιωάννη Καρατζά» (Συμπαντικές Διαδρομές, 2016).
4. «Το τέλος της Χιονάτης: ποίηση» (Συμπαντικές Διαδρομές, 2017).

Διηγήματα του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τα ολλανδικά και τα γερμανικά και έχουν συμπεριληφθεί σε ανθολογίες και λογοτεχνικά περιοδικά.

αναδημοσίευση από το : https://andreaskandreou.blogspot.com/p/blog-page_24.html

όπου μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στοιχεία για τον συγγραφέα. 

Το τέλος της Χιονάτης: Ποιητική Συλλογή του Καπανδρέου Ανδρέα εκδοθείσα το 2017 από τις Συμπαντικές Διαδρομές, 2017.

ΟΣΜΗ ΚΑΜΕΝΗΣ ΣΑΡΚΑΣ

Με επισκέπτεται συχνά στον ύπνο μου.

Με ξυπνά αποπνικτική οσμή καμένης σάρκας.

Αυτός απορεί:

«Μα, καλά, πώς μπορείς να κοιμάσαι;»

Δεν απαντώ.

Δεν έχω τι να πω.

Οι τύψεις με τυραννούν και μου επιβάλουν εξιλεωτική αγρυπνία. 

Το πρωί συνεχίζω τη μίζερη ζωή μου

και ο Αυξεντίου τον ένδοξό του θάνατό…

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ

Κάποτε το έβλεπες γραμμένο παντού!

Σαν σύνθημα στους τοίχους

στα δελτία ειδήσεων

στις κομματικές ανακοινώσεις

στα σχολικά τετράδια…

Σήμερα υπάρχει μόνο στο χαρτάκι που είναι κολλημένο στο ψυγείο

δίπλα από τη λίστα για τα ψώνια.

Να μην ξεχάσω: πως Δεν Ξεχνώ.

ΣΗΜΑΙΑ

Ας το παραδεχτούμε:

η σημαία με το μισοφέγγαρο

που είναι ζωγραφισμένη στον Πενταδάκτυλο μας πληγώνει

είναι προκλητική και ακαλαίσθητη.

Εξυπηρετεί όμως κάτι.

Θυμίζει σε όποιον στρέψει το βλέμμα του προς το βορρά, την Κατοχή.

Ανεκτίμητη είναι αυτή της η συνεισφορά.

 ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ

Κάθε που έχει πανσέληνο

η ψυχή μου αναγαλλιάζει.

Αυτά που με στοιχειώνουν από μικρό παιδί

είναι τα μισοφέγγαρα.

ΕΡΩΤΙΚΟ / Καπανδρέου Ανδρέας

Τα πάντα ρει μες τη ζωή και ο τροχός γυρίζει

κι ο θάνατος στον κόσμο μας η μόνη σταθερά.

Γι’ αυτά που θέλεις πάλεψε, κανείς δεν στα χαρίζει

κι εγώ εσένα πόθησα μάτια μου φλογερά.

Μες του ιστού σου μπλέχτηκα τα ανίερα παιχνίδια

και τα φιλιά σου γεύτηκα τα τόσο ηδονικά.

Ο έρωτας σου με έστειλε σε μαγικά ταξίδια

όαση αδιέξοδη η δική σου αγκαλιά.

  

Χρησμοί αντικρουόμενοι με έφεραν κοντά σου

το κολασμένο σώμα μου εσύ να κυβερνάς.

Εγώ που ήμουν άπιστος και τώρα, για φαντάσου

τάμα σου δίνω τη ψυχή φτάνει να μ’ αγαπάς.

Του έρωτα μου οι δαίμονες σου χτίσανε παλάτι

ακόμα και στην Κόλαση θα σε ακολουθώ.

Κι αν κάποτε με πίκρανες, όλα νερό κι αλάτι
για μια αιωνιότητα θα σου παραδοθώ. 

ΣΤΟ ΕΝΥΔΡΕΙΟ / Καπανδρέου Ανδρέας

Τα ψάρια στο ενυδρείο ζουν ευτυχισμένα

σύμπαν τους είναι το γυαλί, που τα έχουνε κλεισμένα. 

Τρώνε όταν μια ανώτερη δύναμη, θυμηθεί να τα ταΐσει

κι αν μείνουν νηστικά, κάποιο απ’ αυτά, θα κανιβαλίσει.

Το ενυδρείο έχει πια θολώσει

γι’ αυτό κανείς  δεν νοιάζεται 

τι γίνεται εκεί μέσα

ούτε που φαντάζεται!

Ολόκληρο το σύμπαν μας είναι ένα ενυδρείο.

Νοιώθουμε άνετα σ’ αυτό, μας είναι πια οικείο.

Τον κανιβαλισμό τον έχουμε στο αίμα

ζούμε κι ονειρευόμαστε μέσα σε ένα ψέμα.

Το ενυδρείο έχει πια θολώσει

γι’ αυτό κανείς  δεν νοιάζεται 

και τι υπάρχει εκεί έξω

ούτε που φαντάζεται.

Εσύ μικρή γοργόνα,  το ξέρω ασφυκτιάς

μα έξω απ’ τα νερά σου μέχρι θανάτου σπαρταράς.

Κι εγώ θα ζω για πάντα εδώ

κολλημένος στου βούρκου τον βρωμερό βυθό

και τι υπάρχει εκεί έξω ποτέ μου δεν θα δω.

ΠΟΙΗΣΗ / Καπανδρέου Ανδρέας

Πάντα υποτιμούσες την ποίηση και τους ποιητές

μέχρι που ερωτεύτηκες.

Μετά άρχισες να γράφεις και στίχους…  

ΣΤΙΣ ΕΡΩΜΕΝΕΣ ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ / Καπανδρέου Ανδρέας

Αφιερώνω τους στίχους αυτούς

στις κρυφές ερωμένες όλων των ποιητών.

Σε αυτές που έγιναν οι μούσες τους

που τους ενέπνευσαν

αλλά παρέμειναν για πάντα στη σκιά τους.

Σε αυτές που ποτέ δεν αξιώθηκαν

να δουν μια αφιέρωση προς τιμή τους

σε κάποια ποιητική συλλογή...

ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ / Ανδρέας Καπανδρέου

Με πληγώνεις σαν σκουριασμένη πρόκα τρυπώντας μου το δέρμα.

Ευτυχώς που έχω κάνει εμβόλιο τετάνου.

Με απογοητεύεις σαν κακά αποτελέσματα ιατρικών εξετάσεων

μα βρίσκω τη δύναμη να κάνω θεραπεία.

Με προδίδεις σαν άπιστη ερωμένη.

Ο αρρωστημένος όμως εγωισμός μου δεν με αφήνει να σε εγκαταλείψω…

Από εσένα δεν περιμένω τίποτα.

Ελπίζω όμως τα πάντα! 

(Ένα από τα Πολιτικά ποιήματα, από την ποιητική συλλογή : Το τέλος της Χιονάτης)

https://andreaskandreou.blogspot.com.cy/2018/02/blog-post_4.html