Επικαιρον / Τσελεπή Ειρήνη

 

Στες βραδυνες φιεστες, στηνουν σκηνες οι καραγκιοζοπαίχτες

Επαίνους και βραβεία διαμοιράζουν, κι οσους μενουνε απεξω τους τρομάζουν

Στην ψεσινή φιέστα

βραβειο ετοίμασαν

της υποκρισιας

Μα δεν βρεθηκε υποψήφιος κανεις

Ω!! Τοση υποκρισια

Για να τελειώνουνε λοιπον, σε ανερχομενο αστερι το παρεδωσαν ηθοποιό

και δεν βρεθηκε κανεις να πει

αλλο το ηθος ποιώ

κι αλλο υποκρινομαι ο δυστυχης...

Μερα του Ηλιοστασιου / Τσελεπή Ειρήνη

Ηλιε του μεσημεριου

ηλιε, του θερινου ηλιοστασιου

για σενα ετρεξε η μερα, με δοξαστικες σπονδες κι απ' την απροσμενη σου λαμψη, ξεχαστηκε να γυρει. Μεθυσμενη μεσ την πολλη χαρα

Ετρεξε η χρυσηιδα δαφνοστεφανομενη, απο την Αθηνα για τους Δελφους

Μαζι κι' αλλες ιερειες, με σπονδες, μα και περισκεψη πολλη, μεσα στου πρωινου τη νιοτη.

Με ασπρους χιτωνες, και κορδελλες στα μαλλια, ψελναν υμνους δοξαστικους

Ηλιε του ηλιοστασιου, που αστραφτερο το φως σου ριχνεις μεσ των ανθρωπων τες ψυχες για να φωτισεις, ολα τα μυστικα της νυχτας φανερωνεις

Το πιο δυνατο σου ετουτο φως, ολες τις αισθησεις πως ξυπνα στες 12 το μεσημερι

Πηνελοπη / Τσελεπή Ειρήνη

Δεν ειμαι σου λεω η Πηνελοπη

Τι κι αν μοναχη μου καρτερω, προσμενω

Δεν ειμαι το λαλω

Της Πηνελοπης ο αργαλειος, τής αρετης θαυματα υφαινει

Την υπομονη, τη στωικοτητα, το σεβας. Το δικο μου αμετρο παθος,

τη καταφρονια

Γι' αυτο σου λεω δεν ειμαι η Πηνελοπη.