Μια κηδεία επιτυχημένη / Τσελεπή Ειρήνη

 

Ουρά στεκότανε το πλήθος

κι αδημονούσε να τελειώσει η ορθοστασία.

Πότε πότε συνομιλούσαν,

πού και πού χαμογελούσαν, αλληλοχαιρετιόντουσαν,

κι ο αποθαμένος ακίνητος, νηφάλιος, κι αυτός αδημονούσε το μεγάλο του ταξίδι ν' αρχινούσε...

Οι συγγενείς ξεχνιόντουσαν και στο πλήθος χαμογελούσαν.

Χειραψίες και φιλιά, συλλυπητήρια που μοιάζαν κάπου κάπου με συγχαρητήρια.

Ουρά στεκότανε το πλήθος.

Μπροστά μπροστά οι επίσημοι,

πιο πίσω καλοντυμένοι, προσεγμένοι κι όχι ασήμαντοι προσκεκλημένοι.

Μια κηδεία καθωσπρέπει.

Καθ' όλα αξιοπρεπής και πολύ πετυχημένη!

Μοναδική εξαίρεση ο παπάς, που μόνος του έψελνε ο φτωχός,

πού εστίν ο άργυρος και πού ο χρυσός...