Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ολυμπίου Κυριάκος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ολυμπίου Κυριάκος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 16 Μαΐου 2019

ΡΑΔΑ: Ποιητική Συλλογή του Κυριάκου Ολυμπίου εκδοθείσα το έτος 2006




ΛΙΜΑΝΙΑ


Στα πελάγη
και στις θάλασσες μου 'λεγες,
θυμάμαι
«όταν θα 'χουμε νετάρει
καπετάνιε μου»
Μεσάνυχτα.
Νέκρωσε πάλι το καράβι.
Σαγήνη στην οργιασμένη μου ψυχή.

Μα γιατί να μοιάζουν, έτσι τα λιμάνια δηλαδή;



ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ


Σ' αυτή τη θάλασσα
δεν υπάρχει ήλιος
δεν υπάρχει φως
δεν υπάρχει ορίζοντας
δεν υπάρχει ουρανός.

Σ' αυτή τη θάλασσα
υπάρχει μόνο ο άνεμος
και τ' άγρια κύματα,
συννεφιά
και βαρύ σκοτάδι.

Σ' αυτή τη θάλασσα
υπάρχουμε εμείς
οι ναυτικοί!!!

ΓΙΑ ΠΑΛΙΟΣΙΔΕΡΑ

 

Απ' τα πελάη έρχεται
και για το μώλο πάει,
θλιμμένο.

«Γέρικο, γκρίζο κάραβο,
γιατί έχεις βλέμμα μάκρο
και αδειανό;
κομοδέσιο ρυτιδιασμένο
και χλωμό;»

«Εκεί στο διαλυτήριο μου δίνουνε
τριάντα χρόνια ευχαριστώ».
Κι' αλλάζοντας την τελευταία του πορεία
πλέει γι' αυτό,
κλαίει γι' αυτό.



ΣΚΟΤΑΔΙ


Σκουριασμένα καράβια μέσα σε αφιλόξενες
θάλασσες με σκυφτούς ανθρώπους μέσα,
που 'χουνε πονεμένες ψυχές, ξεχασμένες.

Και ο ουρανός,
μουντός κι' αυτός,
θειάφι να ρίχνει, αντί βροχή,
θέλοντας να τα κάψει όλα,
να τα κάνει στάχτη.

Θεέ μου,
πόση καταχνιά και βαρύ σκοτάδι υπάρχει στο
φωτεινό μας κόσμο.


ΣΤ' ΑΠΑΝΕΜΑ


Στο κενό που άφησε
η αγάπη η άπιαστη,
καταφύγιο σου η θάλασσα
που άνεμος τρεμουλιάζει
πάνω της,
συντροφιά σου
τα ψαροπούλια και τα απόνερα,
το πνιχτό βουητό της.

Πονεμένες ματιές
στα κάτωχρα πρόσωπα
τα ρυτιδιασμένα.

Η τσιμινιέρα
με την αλλόκοτη ομορφιά
στ' απάνεμα
να σε περιμένει.

ΣΕ ΞΕΝΟ ΛΙΜΑΝΙ / Ολυμπίου Κυριάκος


Χειμερινές καταιγίδες,
οι χαμένες ελπίδες
τα μεγάλα καράβια,
που προσάραξαν στην καμένη γη.
Σιωπηλό σεργιάνι,
στο έρημο λιμάνι,
τα ζευγαράκια αμίλητα,
πιασμένα χέρι-χέρι.
Η ματιά που χάθηκε,
στο ουράνιο τόξο,
στην απεραντοσύνη του κόσμου,
του κόσμου του μικρού.
Αλάργα το μυαλό,
που βούλιαξε σαν γέρικο καράβι,
μέσα στις θάλασσες,
στ’ απέραντο, της χαμένης μου ψυχής.

Κυριάκος Ολυμπίου (μικρή αναφορά)

Βιογραφικό

Ο Κυριάκος Ολυμπίου γεννήθηκε στην Λάρνακα το 1963. Έχει αποφοιτήσει από τη Σχολή Εμπορικού Ναυτικού Ασπροπύργου. Αργότερα εργάστηκε για 20 χρόνια ως εκπαιδευτής σε ιδιωτική ναυτική σχολή. Από το 2016 ανέλαβε τη διεύθυνση των ναυτικών σπουδών της Ναυτικής Ακαδημίας Κύπρου. Είναι μέλος του πολιτιστικού ομίλου ‘Άρτιον Λάρνακος’ και του διαδικτυακού πολιτιστικού ομίλου ‘Βασίλης Μιχαηλίδης΄ με έδρα τη Λεμεσό. Στίχοι του έχουν μελοποιηθεί από τον μουσικοσυνθέτη Δημήτρη Χιονά.
Εργογραφία
Η ράδα, αυτοέκδοση 2006
Της βάρδιας σκέψεις, Εκδόσεις Αιγαίον, 2012
Ελλήνων παρακαταθήκες, Εκδόσεις Αιγαίον 2013
Ένας Κρητικός στην Κύπρο του '74, Εκδόσεις Αιγαίον 2013

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟΥ ΜΟΥ ΤΑΞΙΔΕΥΤΗΣ : Από την Ποιητική Συλλογή του Κυριάκου Ολυμπίου : Της Βάρδιας Σκέψεις



Αναμονές, αφίξεις, ανοιχτές αγκαλιές, αναχωρήσεις κι μια ελπίδα ζωογόνος,
μονάχος τις νύχτες, προβάλλοντας συνέχεια ένα ανύπαρκτο ‘εγώ’,
για να μπορέσω να ξεδιπλώσω τις ευαισθησίες μου,
αλλά πως, και από ποιον να ζητήσω βοήθεια?
Χάθηκα στου ήλιου το φως,
δεν μπόρεσα να βρω τον εαυτό μου!

Χρόνια αυτή η ζωή. Χρόνια ολόκληρα, μια ζωή,
αμετανόητοι αγαπητικοί αυτών των καιρών,
ταξιδεύουνε, αναζητώντας τις μακρινές γειτονιές των κόσμων.                   
 
Οι ναυτικοί που έχουν ένα αλλιώτικο χαμόγελο,
χαμόγελο ψυχρό και βαθειά λυπημένο!
γιατί έζησαν τη μοναξιά ανάμεσα σε ανθρώπους, 
γιατί αγάπησαν ότι φοβόνταν περισσότερο, τη θάλασσα,
γιατί ο κίνδυνος στη θάλασσα σε αδερφώνει
Έτσι. Ώσπου να καταλαγιάσει η μπόρα.
 
Σε όλα τα μέρη της γης, τα λιμάνια ίδια
Tώρα, με τη φωνή αργή, μέσα στην κούραση,
κι από τα χρώματα του ονείρου μου ταξιδευτής για μια ελπίδα...
…Όταν φτάσεις στη σιωπή, τότε θα ξέρεις!  
 
Τραγούδα το χειμώνα, που σε έκανε να νιώσεις την Άνοιξη!
H ζωή εκεί έξω τρέχει με γκρίζα μαλλιά…