Των ειδωλων εραστες / Τσιελέπη Ειρήνη

 

Οι εραστες των ειδωλων

απλωσαν ραθυμοι, το αδηφαγο βλεμμα τους

ετοιμοι για αρτον και θεαματα

Θαυμαζοντας των ειδωλων το καλλος

αγνοωντας των

" ιδεων την πολην"

Ταυτισμενοι με τα ειδωλα των

Ο κοσμος μια σκηνη / Τσιελέπη Ειρήνη

Τα βραδια

προσωπα περνουν μπροστα

απο την οθονη του μυαλου

Αμεσως

η σκηνη φανταχτερου θεατρου ξεδιπλωνει

κι ολοι οι παιχτες μα κι οι κομπαρσοι

με παθος αφηγουνται τη μικρη τους τη ζωη

μα και συχνα μια αλλη πιο μεγαλη

Αυτοι που αφηνουν την ψυχη τους στη σκηνη

σαν σβησουνε τα φωτα ενα -ενα

τα θεατρικα ενδυματα

καπελα, μασκες κι αλλα

εγκαταλειπουν

Και με το κεφαλι τους ψηλα μας αποχαιρετουν

Οσοι μοναχα απο δοξα δεν χορταινουν

αρνουνται, δεν αποχωρουν

Οσπου χερια δυνατα τους σπρωξουν

Και τοτε οδυρομενοι υποχωρουν

αφηνοντας τη σκηνη οικτρα ταπεινωμενοι

Συγχρονοι Συβαριτες / Τσιελέπη Ειρήνη

Το κοκκινο χωμα κοκκινησε κι αλλο. Ντραπηκε!

Τοσο τσιμεντο ριγμενο στη πλατη του

καταπλακωνοντας την περηφανεια του

Νατο που ανυψωνει ξεφρενα

με αναιδεια την πολη με τις εξαλλες μερες

και τις κολασμενες νυχτες

Αμεριμνοι επισκεπτες τριγυρνουν

παραδομενοι στη μεθη της

Καποια στιγμη

καθισαν και αφουγκραστηκαν

τους στεναγμους των κυματων

το αγκομαχητο της Αμμοχωστου που διπλα

αργοπεθαινει

Οι Συβαριτες ανενοχλητοι

προσκυνουν την πολη που τους γεννησε

Μετρουν τις καθημερινες καταθεσεις τους στις Τραπεζες

Απολαμβανουν τον τουριστικο συρφετο

Τον ψευτικο πολιτισμο πολυτελων ξενοδοχειων

Κι οσα τους εχει χαρισει

η συγχρονη Συβαρις

[ Μια μερα συναντησα μια κορη] / Τσιελέπη Ειρήνη

 Μια μερα συναντησα μια κορη

εξω απο μια γαλαζια θαλασσα

ειχε ξεμπλεκα μαλλια

που σαν ηλιαχτιδες ανεμιζαν

ειχε στα ποδια της αλμυρα

αφου νυχτα και μερα ταλουζε το κυμα

Ακουσα τες νυχτες παραμιλαει μοναχη

Με κοιταξε με ματια απορημενα

Μισο αιωνα καρτερω

Προσμενω

Αφουγραζομε ειπε

ν' ακουσω μια φωνη

ενα ψιθυρο εστω

Αλαφιασμενη μου φανηκε

Γυρο μου ετρεχε η ζωη ειπε

κι ενας αγερας μυρωμενος απο ανθους

με χαιδευε απο τον πορτοκαλεωνα

Τωρα τες νυχτες δακρυσμενη

το φοβο μου παλευω

Πες μου, ειπε

Που πανω στη γη να ψαξω

Αλλη μια κορη για να βρω τοσο μοναχη

Ισως να παρηγορηθω

Ισως ξανα μην κλαψω

Ειρηνη Τσιελεπη [μικρό βιογραφικό]

 

Η Ειρηνη Τσιελεπη κατάγεται από κατεχομενο χωριο Πραστειον Αμμοχωστου. Απο τα μαθητικα της χρονια ζει στη Λευκωσια. Σπουδασε Νοσηλευτικη και πηρε πτυχειο απι το ΤΕΠΑΚ. ΕργαστηκΕ στο Γενικο Νοσοκομειο Λευκωσιας. Με την ποιηση ασχολείται απο τα μαθητικα της χρονια και ποιηματα της εχουν δημοσιευτει σε εφημεριδες και περιοδικα. ΤΤην περίοδο αυτή ετοιμαζει την πρωτη εκδοση της ποιητικης της συλλογης με τιτλο : Ειναι μεγαλη η νυχτα.