Μια μερα συναντησα μια κορη
εξω απο μια γαλαζια θαλασσα
ειχε ξεμπλεκα μαλλια
που σαν ηλιαχτιδες ανεμιζαν
ειχε στα ποδια της αλμυρα
αφου νυχτα και μερα ταλουζε το κυμα
Ακουσα τες νυχτες παραμιλαει μοναχη
Με κοιταξε με ματια απορημενα
Μισο αιωνα καρτερω
Προσμενω
Αφουγραζομε ειπε
ν' ακουσω μια φωνη
ενα ψιθυρο εστω
Αλαφιασμενη μου φανηκε
Γυρο μου ετρεχε η ζωη ειπε
κι ενας αγερας μυρωμενος απο ανθους
με χαιδευε απο τον πορτοκαλεωνα
Τωρα τες νυχτες δακρυσμενη
το φοβο μου παλευω
Πες μου, ειπε
Που πανω στη γη να ψαξω
Αλλη μια κορη για να βρω τοσο μοναχη
Ισως να παρηγορηθω
Ισως ξανα μην κλαψω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου