Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Λεύκης Γιάννης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Λεύκης Γιάννης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2016

Θα ρθει μια μέρα και για μας / Λεύκης Γιάννης


Θα ’ρθει μια μέρα και για μας. Να το πιστέψεις!
Δεν θα ’ναι πάντα όλο πίκρες η ζωή μας.
Θα ’ρθουνε και για μας χαρές. Μην κοροϊδέψεις
την ελπίδα μου. Οι τόσοι στεναγμοί μας

θα βρούνε τέλος μια φορά. Κάτι μου λέει
πως θα γελάσει κάποια μέρα κι η δική μας
θλιμμένη φάτσα, που απόκαμε να κλαίει
ρυτιδωμένη απ’ την απόγνωσή μας

Μην πεις πως ονειρεύουμαι. Τα μαύρα χρόνια
που περάσαμε κι εμείς κι οι όμοιοί μας
στην πείνα, στην απελπισιά, στην καταφρόνια,
θα ξεχαστούν. Μη βλαστημάς τη γέννησή μας.

Κι αν το σκοτάδι ολόγυρα πυκνώνει
κι αν ανεβαίνει απέλπιδη η κραυγή μας,
μη σωριαστείς. Να, η αυγή που γαλαζώνει
τ’ ακροούρανα, μηνώντας την ανάστασή μας

Τρίτη 1 Απριλίου 2014

Γιάννης Λεύκης (βιογραφικό)



Ο Γιάννης Λεύκης (πραγματικό όνομα Γιάννης Παπαγγέλου) γεννήθηκε στη Λάρνακα της Κύπρου. Οι γονείς τους φτωχοί άνθρωποι όπως και ο ίδιος καθ΄ όλη την διάρκεια της ζωής του.  Αποφοίτησε από το Εμπορικό Λύκειο της Λάρνακας (1917).  Από νεαρή ηλικία στράφηκε στην ποίηση και πρωτοεμφανίστηκε στο χώρο της λογοτεχνίας με ένα δημοσίευμα στην κυπριακή εφημερίδα Ηχώ το 1915. Συνιδρυτής με τον Παναγιώτη Κτωρίδη του φιλολογικού περιοδικού της Λάρνακας Μούσα, του οποίου η κυκλοφορία απαγορεύτηκε από την αποικιακή κυβέρνηση της Κύπρου, και με τον Αιμίλιο Χουρμούζιο του περιοδικού Αβγή. Παράλληλα  συνεργάστηκε με τις εφημερίδες της Κύπρου Σάλπιγξ, Αλήθεια, Νέος Άνθρωπος, Ελευθερία και με τα περιοδικά Κυπριακά Γράμματα και Νέα Εποχή. Ασχολήθηκε επίσης  με το θέατρο ως σκηνοθέτης παραστάσεων Αρχαίου Δράματος στην Ιδιωτική Σχολή Λεμεσού. Εκτός από την ποίηση ασχολήθηκε και με λογοτεχνικές μεταφράσεις και μελέτες για τη νεοελληνική λογοτεχνία. 

 Ι.Ποίηση

• Στεναγμοί και πόθοι. Λεμεσός, 1935.
• Το τραγούδι των ξυπνημένων ανθρώπων και άλλα ποιήματα. Λεμεσός, 1963.
• Η τριλογία της ζωής και του θανάτου. Λεμεσός, 1967.

ΙΙ.Μελέτες

• Βασίλης Μιχαηλίδης, ο ποιητής της Κύπρου. Κύπρος, 1937.
• Πώς πρέπει να μελετηθεί η νεότερη Κυπριότικη Λογοτεχνία. Λεμεσός, 1966.
• Νερό χρειάζεται ο τόπος. Λεμεσός, 1966.
• Από αφορμή μια μελέτη του καθηγητή Ι.Συκουτρή. Λεμεσός, 1966.
• Οι Ρίζες. Λεμεσός, 1984.

ΙΙΙ. Μεταφράσεις

• Ξένα τραγούδια με τη δική μου φωνή. Λεμεσός, 1967.



πηγή: http://www.ekebi.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=NODE&cnode=461&t=505

Έβαψα το πρόσωπο / Λεύκης Γιάννης

Έβαψα το πρόσωπο
όλο, απ’ άκρη ώς άκρη,
κάτω από τη μάσκα μου
έκρυψα το δάκρυ,
και παλιάτσος ντύθηκα
για να κάνω αστεία,
μ’ άκουσα το κλάμα μου
σα βαθιά ειρωνεία.

Ηρωικό / Λεύκης Γιάννης




Μου ’πες: – Δεν έχω πια αντοχή. Τα χρόνια
έρχουνται και περνούν βασανισμένα.
Πείνες κι αρρώστιες μάς χτυπούν. Τα χιόνια
στιβάζουνται στην πόρτα μας ολοένα.

Του ήλιου χάδι πουθενά. Κλεισμένοι
σάμπως σε τάφο ζωντανοί, του κάκου
μαχόμαστε για μια αλλαγή. Βαραίνει
στο στήθος μας το πόδι σκληρού δράκου.

Κάποτες βέβαια θα ’ρθει. Το ξέρει
και το μαντεύει η καρδιά. Σα χάδι...
Μα τι ωφελεί, που εμείς θα ’μαστε γέροι
ή ίσκιοι μεσ’ στο ερεβικό σκοτάδι.

Και σ’ αποκρίθηκα: – Φριχτό να περιμένεις
κάτι που αργεί να ’ρθει και που πιστεύεις
πως θα σου φέρει μιας ζωής ευτυχισμένης
το ξαλάφρωμα που από παιδί γυρεύεις.

Όμως μην απελπίζεσαι. Κι αν μαύρο αίμα
και λάσπη στάζει απ’ το πολύπαθο κορμί σου,
μείνε γενναίος ώς το τέλος και πολέμα
για τ’ όνειρό σου ώς την ύστερη πνοή σου.

Κι αν μέλλεταί σου να χαθείς, προτού χαρούνε
τα μάτια σου τη νέα ζωή που προφητεύεις,
παρηγορήσου για τις νέες γενιές που θα βλογούνε
όσους πεθάναν για το ιδανικό που διαφεντεύεις