Θα ’ρθει μια μέρα και για μας. Να το πιστέψεις!
Δεν θα ’ναι πάντα όλο πίκρες η ζωή μας.
Θα ’ρθουνε και για μας χαρές. Μην κοροϊδέψεις
την ελπίδα μου. Οι τόσοι στεναγμοί μας
θα βρούνε τέλος μια φορά. Κάτι μου λέει
πως θα γελάσει κάποια μέρα κι η δική μας
θλιμμένη φάτσα, που απόκαμε να κλαίει
ρυτιδωμένη απ’ την απόγνωσή μας
Μην πεις πως ονειρεύουμαι. Τα μαύρα χρόνια
που περάσαμε κι εμείς κι οι όμοιοί μας
στην πείνα, στην απελπισιά, στην καταφρόνια,
θα ξεχαστούν. Μη βλαστημάς τη γέννησή μας.
Κι αν το σκοτάδι ολόγυρα πυκνώνει
κι αν ανεβαίνει απέλπιδη η κραυγή μας,
μη σωριαστείς. Να, η αυγή που γαλαζώνει
τ’ ακροούρανα, μηνώντας την ανάστασή μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου