[Τύμπανα πολέμου] / Άντρια Τζόνσον

Τύμπανα πολέμου ήχησαν απόψε στα σκαλιά μου, 
μπήκε ο κλέφτης έρωτας και πήρα την καρδιά μου
και τώρα τρέχω να τον βρω πίσω να την επάρω
προτού στα δίχτυα του μπλεχτώ και στο μυαλό σαλτάτω. 

Γύρω μου ήταν ερημιά και στην ψυχή γαλήνη
και εσύ πολέμαρχε ληστή ζήλεψες την ειρήνη, 
ήρθες γυμνός και ντρόπιασες τη  δόλια λογική μου 
κι΄ όταν τα μάτια έκλεισε πήρες και την ψυχή μου. 

Τώρα κουφάρι αδεινό και του πολέμου θύμα
το βήμα σου θ΄ ακολουθώ κι΄ ας με τσακίσει πείνα. 
Θα΄ ρθώ και εγώ γυμνή σκιά στα πόδια σου θα πέσω 
και στου πολέμου τη φωτιά για πάντα θα σε δέσω.