II
Μπρος στο χωριό μου αράξαμε, πριν φέξει Κυριακή∙
δυο φώτα, τρεις ψαρόβαρκες, κάστρο και στίβες άμμου.
«Μικροπολίτης» έλεγα γελώντας. Μόν’ εκεί
μια καμπανούλ’ ακούστηκε και λάκτισε η καρδιά μου.
Λεμεσός, 1892
X
Χωριό ’που πέρ’ ακούονται τα ρυάκια σου, τα μύρα
των πεύκων σου και βούισμα των μελισσιών πολύ,
όλα, και δρόσο κ’ ευωδιές κι ανθόμελι, τα πήρα
κρυφά ’πό μιας παιδούλας σου το πρώτο της φιλί.
Πλάτρες, 1898
XXVI
Κύπρο μου, από τα δέντρα σου την χαρουπιά πονώ∙
πάντα σγουρή και πράσινη, μηδέ βροχή δεν θέλει∙
γεννά απ’ της ρίζας τον χυμό καρπό παντοτινό∙
ραβδίζουν την αλύπητα κι αυτή τους δίνει μέλι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου