ΘΑ΄ ΡΘΩ / Παπαγεωργίου Σπύρος

Να καρτεράτε. Θά ΄ρθω. 
Καλή μου μάνα, θά ΄ρθω κάποιο δειλινό 
την ώρα που θα συδαυλίζεις τα ξύλα για το δείπνο, 
θαρρώ θά  ΄χουν ανθίσει οι βασιλικοί στο λιακωτό μας
κι οι κρίνοι γύρω απ΄ το πηγάδι. 
Θα κόψω ένα φυλλαράκι μικρό, 
μικρό όπως την καλοσύνη των ανθρώπων
και στ΄ άρωμά του θα πλέξω
τις θύμησες του χθες.