Ηρακλειτογηθή του Σάββα Παύλου

1.  Ανάπτυξις επιστήμης εστί η το δυνατόν συμπερίληψις πλείονος σύμπαντος εν τη ερμηνεία του μεμονωμένου φαινομένου.
2. Δουλούν δουλούμενον, δουλούμενον δουλούν.
3. Βλακείη μέζων ανθρώποισιν ανηθικότης
4. Προβαλών την κεφαλήν και ιδών το πριν της Μεγάλης Εκρήξεως ώκτιρεν το παρελθόν ανθρώπων μέχρι του νυν.
5. [Κόρρινα, 6^ος π. Χ. αι., Εκδοχές απουσίας και αδείου, Πλανόδιον1996, αρ. 24]: Και νυν έστι και έσται το ποίημα Κορρίνης. Πλην ηρνήσατο το πλαίσιον του κόσμου τούτου, απετίναξεν τούτον. Αναμένον.
6. Κτιστού επέλασις. Γέφυραι, οικοδομήματα, οδοστρώματα, μηχαναί, μήτραι τεχνηταί, ζώα και φυτά προσχεδιασμένα, οχήματα, άνθρωποι μετηλλαγμένοι, ψυχαί ψηφιακαί.
7. H ώρα της συγγραφής του μείζονος ποιήματος αιέν εστί  η παρούσα.
8. H δι’ εαυτόν Bιβλιογραφία συγγραφεί δαίμων.
9. Εν εποχαίς διάφοραις διαφόρως περί θείου, νυν ότι άνευ εισόδου και εξόδου πληροφορίας.
10. Mετακινουμένη εν χρόνω και δυνατότησι η Ύβρις.
11. Η επιστημολογία της επιστημολογίας της επιστημολογίας της επιστημολογίας της …έως την νυ, έως Θεού.

πηγή: https://savvaspavlou.wordpress.com/category/%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AC/%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%AC-%CE%B4%CE%AD%CE%BA%CE%B1/