στο σπίτι μου

στο σπίτι μου 


τις βραδινές ώρες 
το σπίτι μου αναπνέει δυνατά

κάποτ εμε αγωνία 
το ακούω να πνίγεται 
γιατί του λείπει το αξυγόνο.


αν μπορούσα 
θα το έπαιρνα αγκαλιά 
" ησύχασε μωρό μου 
αγία Μαρίνα και κυρά..."
θα του ψιθύριζα 
μα είμαι μικρή 
και με γελούν οι λέξεις. 

Άννα Κουππάνου