Δύο ποιήτριες της Κύπρου οι :
α. Άντρη Περικλέους Ονουφρίου και
β. Σωτηρούλα Χατζηκωνσταντή Τζιαμπουρή
ενώνουν τις φωνές τους και δημιουργούν μια ποιητική συλλογή,
που πλημμυρίζει από έρωτα και αγάπη.
Παράπονο [ Άντρη Περικλέους Ονουφρίου]
Από την πρώτη μου ανάσα
γύρευα να ξεδιψάσω την ψυχή.
Είχε μα γεύση πικρή το δείλι.
Μα όσδες φορές έκανα να πιω,
μου το παίρνανε απ΄τα χείλη.
*
Φιλί έρωτα [ Σωτηρούλα Χατζηκωνσταντή Τζιαμπουρή]
Ένα φιλί έρανα με μύρο
και το έστειλα να σε συναντήσει ,
ευλαβικά να τ΄ αποθεώσω εκεί...
στην άκρη των χειλιών σου.
Να ξεδιψάσει την ανάσα σου,
ν΄αναστήσει ό, τι όνειρα σβησμένα ήταν
ριγμένα μέσα σε στάλες δάκρυα...
Ένα φιλί ΕΡΩΤΑ!
*
Αγκαλιά [ Άντρη Περικλέους Ονουφρίου]
Θέλω μια αγκαλιά.
Ξέρεις, εκείνη που ανοίγεις τα χέρια,
τα περνάς γύρω από τη μέση
και το πρόσωπό σου αναπαύεται
στον ώμο της καρδιάς μου.
Εκείνη καλέ, που σφίγγεις την ψυχή
και γίνεται όνειρο.
*
Χαικού [ Σωτηρούλα Χατζηκωνσταντή Τζιαμπουρή]
Βρέχει έρωτα
σταγόνες γλυκό κρασί
στο στόμα κυλούν!
Φεγγαριού χείλη,
φιλί άρωμα γλυκό
απόψε πίνω.
*
Αναμονή [ Άντρη Περικλέους Ονουφρίου]
Σε κάθε ήλιο
που κουβαλάει τη μέρα,
σε κάθε αμυδρή χαραμάδα της σκέψης,
επάνω στο γέλιο του μεσημεριού...
Εκεί θα σε καρτερώ αγάπη μου,
ντυμένη το ροζ του δειλικού.
*
Μνήμες [ Σωτηρούλα Χατζηκωνσταντή Τζιαμπουρή]
Πόσες πνοές να διψούν για ένα σου φιλί.
Σ΄ ένα κενό σταυρώθηκα απόψε.
Στο σκοτάδι γυρεύω της μνήμης το σώμα σου.
Γύρω ομίχλη... Κι εγώ...
Με τ΄ ακροδάκτυλά μου
να ντύνω τις λέξεις της ψυχής μου
που γονάτισαν γυμνές μπροστά σου!
