Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Λίλλη Αυγή. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Λίλλη Αυγή. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 9 Μαΐου 2023

Αυγή Λίλλη: Τρία [3] ποιήματα

 

ΖΟΥΓΚΛΑ

Αλύπητα στης ζούγκλας το υγρό κρεβάτι
θα σε ρίξω. Σε δάσος τροπικό με ορμή
ή σε σαβάνα θα σε πάρω. Θα ’σαι κάτι
σαν στολίδι και λάφυρο: δικό μου κορμί.
Σαν ορχιδέα θα ’μαι ανοιχτή, θα στάζω
σε ιδρωμένα δάχτυλα∙ γδέρνω, δαγκώνω
σαν φυτό σαρκοφάγο. Ασημένιο μου βάζο,
θα σε γυαλίζω με τη γλώσσα ώς τον πόνο
τον ήδιστο ν’ αγαπηθούμε. Θα φωλιάσει
στον κόλπο μου το πιο μεγάλο πουλί και
ψηλά θ’ ανέβουμε μακριά απ’ τη χάση
της ζωής που δε ζούμε, ωραίε μου λύκε.
Εγώ το λιοντάρι, στα πόδια σου η μερίδα
δικιά μου τροφή, ο μόνος κόσμος που είδα.


**

ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ

Κι αν σε εφεύρω απ’ την αρχή,
και αν σε πλάσω, ζώο θηλαστικό
κι αρθρόποδο και ψάρι και πτηνό
αν γίνεις, μαζί μου
δεν γίνεσαι,
πλάσμα δικό μου στο αίμα
δεν είσαι· κι αυτό στην ιστορία είναι
σημείο κομβικό: ανώνυμος
μείνε – αθάνατος
δεν γίνεται κανένας
θνητός.


**

Η ΣΦΑΓΗ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ

Θα τον κόψω σε λωρίδες και
θα τον χωρίσω σε μπουκιές
ή
θα τον πριονίσω και
τα τον κρύψω στην αποθήκη
ή
θα τον στραγγαλίσω και
θα κρεμάσω τα μάτια του
για σκουλαρίκια

την ώρα που περνάει.

Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2023

ΖΟΥΓΚΛΑ / Λίλλη Αυγή

 


Αλύπητα στης ζούγκλας το υγρό κρεβάτι
θα σε ρίξω. Σε δάσος τροπικό με ορμή
ή σε σαβάνα θα σε πάρω. Θα ’σαι κάτι
σαν στολίδι και λάφυρο: δικό μου κορμί.
Σαν ορχιδέα θα ’μαι ανοιχτή, θα στάζω
σε ιδρωμένα δάχτυλα∙ γδέρνω, δαγκώνω
σαν φυτό σαρκοφάγο. Ασημένιο μου βάζο,
θα σε γυαλίζω με τη γλώσσα ώς τον πόνο
τον ήδιστο ν’ αγαπηθούμε. Θα φωλιάσει
στον κόλπο μου το πιο μεγάλο πουλί και
ψηλά θ’ ανέβουμε μακριά απ’ τη χάση
της ζωής που δε ζούμε, ωραίε μου λύκε.
Εγώ το λιοντάρι, στα πόδια σου η μερίδα
δικιά μου τροφή, ο μόνος κόσμος που είδα.

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2018

Αυγή Λίλλη (μικρή αναφορά)

Η Αυγή Λίλλη ζει στη Λευκωσία. Σπούδασε Κλασική και Νεοελληνική Φιλολογία. 

Ποιητικές Συλλογές:

2011 : Πρόχειρες σημειώσεις πάνω σε ένα σωσίβιο (Αρμίδα, Λευκωσία).

Όταν φτύνω στο πηγάδι / Λίλλη Αυγή


Θα πετσοκόψω μέσα μου κάτι λέξεις
που μου έδωσες
και θα φτύσω τον πόθο μου
σε ένα πηγάδι
απύθμενο και θεοσκότεινο
να μην ακούω τον αντίλαλό τους πια
στον αγύριστο να πάνε κι αυτές
μαζί με τα κομμάτια μου.

Χάρως / Λίλλη Αυγή


Πίσω διαγωνίως
κι ύστερα
μπροστά
στα κεφάλια μας
σα νάναι Θεός
μικρός
φτερωτός
μας γνέφει
να μας πετάξει απέναντι
αυτός ο ψηλός
λιγνός
ξερακιανός
σαν Χάρος θερίζει.

Σκυλί / Λίλλη Αυγή


Στο δρόμο μέχρι
το περίπτερο ένας
αδέσποτος
χρόνος με πήρε
από πίσω έσερνε
το ξεφτισμένο λουρί του
έβαλα νερό, φαί
και του ʼδωσα να
μυρίσει την παλάμη μου μα
μήτε έτρωγε μήτε
έπινε μήτε την απαλάμη μου
ζητούσε τρία γράμματα
στʼ αριστερό αυτί του οχτώ νούμερα
χαραγμένα στο πετσί του
CanLoveFail?
γαύγισε Canis Lupus Familiaris αρνήθηκα
ογδόντα εννιά εκατομμύρια διακόσιες δώδεκα χιλιάδες και διακόσιες μία φορές λέμε πως
πεθαίνουμε
μα μια φορά μόνο γεννιόμαστε και ξεψυχούμε
άλλη μία.

Κουβάρι / Λίλλη Αυγή


Μέσα μου εγώ εγκυμονώ ένα ποίημα
κι αν δεν το γεννήσω θα πεθάνω.
Έξι μήνες εν τω σπηλαίω της μήτρας μου κυείται
στον έβδομο τίκτεται
άμορφο
μικρό
κουβάρι
πηχτά ζωτικά υγρά
όμορφα αίματα•
σε θερμοκοιτίδα εμένα βάζουν
μικρό
μοναχικό
κουφάρι
ξεραμένα αίματα.

Το κεφάλι μου στα δυο / Λίλλη Αυγή


Τα μαλλιά μου είναι σαν της JoniMitchell
ίσια, μακριά και στη μέση χωρίστρα λεπίδα
μοιράζει το κεφάλι μου στα δυο
το αριστερό κομμάτι για τους πιστούς
το δεξί για τους αμαρτωλούς
κι εγώ ακέφαλο δέντρο και από τις δύο πλευρές
με ξεχαρβαλωμένα δάχτυλα σε μια κιθάρα
άδοξα πλέκω ευχολόγια για τους απεγνωσμένους.