Τρίτη 18 Μαρτίου 2014

Έκθετο / Ζαφειρίου Λεύκιος


Έρχομαι μέσα από σταχτί σύννεφο
και κοράκια σκίζουν την ατμόσφαιρα

ουρλιαχτά τρυπάνε

τη χωρίς σελήνη έρημη νύχτα.

Το ταξίδι της παιδικής  ηλικίας

σε ξυλοπάπουτσα σταματημένο

λυπητερό όνειρο στην παγερή

εγκατάλειψη της πλήξης -

είμαι κόκκινο σημάδι

κόκκινη φλόγα

κατέχω τα μυστικά της ελπίδας

μέσα στην έσχατη απελπισία

είμαι ο μιγάδας άγγελος των φτωχών

ο διαρρήκτης του δημόσιου χρήματος

στα μάτια μου δάκρυα από

την Παλαιστίνη και την Κύπρο

σπαθίζοντας τη βαναυσότητα

των ημερών μου -

είμαι αλήτης απίθανα ωραίος

στη νεκρή πολιτεία των νόμων

ο σαλταδόρος

που με τη σφενδόνη παραβγαίνει στα τανκς.

Είμαι η φωτιά και το σύννεφο

είμαι το άσωτο τραγούδι

που βουίζει στους κροτάφους του χρόνου

σαν εγερτήριο σάλπισμα

η χωρίς αφοσίωση

ελευθερία του ανθρώπου

μέσα στον χρόνο

είμαι τίποτα και όλα

στην ευλογία της ζωής

και στο αγγελικό μονοπάτι

της ύπαρξης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου