Τριλογία / Λάβαρη Μαρία

Α.


Το τραγούδι
πικρό βγαίνει απ’ τα χείλη μου.
Δεν έχω
φως
να τραγουδήσω.
Ψάχνω να βρω
το όνομα
που σβήστηκε στη νύχτα.
Ψάχνω να βρω
ένα βουνό
να το ρωτήσω
για τα κουφάρια
που χώνεψε
μέρες και νύχτες
μες στην αγκάλη του.
Για τα μαχαίρια
που κάρφωσαν
οι άπιστοι στην παλάμη του.
Β.


Έλαμψε μια νύχτα
στο μέτωπό του το φεγγάρι.
Ζήλεψαν τ’αστέρια
τη νιότη του.
Στη θάλασσα
ο γλάρος τον θρηνεί
με το βουβό τραγούδι του.
Και στη στεριά
το σύννεφο
δακρύζει.
Ο ήλιος ψάχνει να τον βρει
ταξιδεύοντας μέρες και νύχτες.
Ατέλειωτος κύκλος
χωρίς νόημα.
Δεν έχει πια φως
και ήλιο η καρδιά του.
Γ


Οι νεκροί
Δεν μεγαλώνουν.
Στέκουν ακίνητοι στη μνήμη μας
και περιμένουν.

 (από την ποιητική συλλογή «Χρονικό 1974»)