Ασπασμοί / Αθηνά Τέμβριου, "'Ηλιος και Άνεμος"

Ασπάζονται ο ένας τον άλλον,

σαν πρόκες οι σκέψεις καρφώνονται πάνω στο δέρμα,

εισχωρούν μέσα στο αίμα, στην καρδιά,

ακόμη και στα μικρότερα μέρη του σώματος τους.

Ο πόνος μεταδίδεται, ανταποδίδεται, ξεχειλίζει,

γίνεται λίμνη, ποτάμι, θάλασσα, ωκεανός

και τους καταπίνει δίχως να αφήσει

ούτε ένα λευκό κόκαλο να φτάσει στην αμμουδιά.