ΜΙΑ ΚΟΡΗ

Στο ακρογυαλι καθετε

Μια κορη δακρυσμενη

Της πηραν την αγαπη της

Της θαλασσας το λεει

Καταραμενη θαλασσα

Ταπαλληκαρια κλεβης

Μου πηρες την αγαπη μου

Δεν το καταλαβεννης

Βρε!! Θαλασσα σε μισησα

Οσο τιποτε αλλο

Για σενανε βρε θαλασσα

Στεφανη δεν θα βαλω

Εσυ εισε ετεια θαλασσα

Και ν’ασε καταραμενη

Που εγω θα μηνω μονη μου

Και παντοτε κλαμενη

Ενα αγορι αγαπησα

Και το κρατας κοντα σου

Παντοτινα τον κρατησες

Στην μαυρη αγκαλια σου

Γυρνα μου την αγαπη μου

Δεν εχω αλλο κανενα

Ενα τον ειχα μαγισσα

Τον πηρες απο μενα

Απ’τον καυμο τους εχασα

Την μανα τον πατερα

Και εμηνα πενταρφανη

Στον κοσμο εδω περα

Φερτον κοντα μου θαλασσα

Για να φορεσω τ’ασπρα

Να παντρευτω στην εκκλησια

Σαν τα κοριτσια τ’ αλλα

Θαλασσα σκληρη και απονη

Κανενα δεν φωβασε

Οτι σ’αρεση το κρατας

Κανενα δεν λυπασε

Μα εσυ ολους τους ξεγελας

Μ’αυτη την ομωρφια σου

Και δεν κυταζουνε βαθεια

Την μαυρη την καρδια σου !!!!!