ΤΟ ΧΑΛΙΤΙΚΟΝ ΧΩΡΑΦΙΝ / Λιασίδης Παύλος

Ήβρα έναν χαλίτικον χωράφιν, πρώτον πράμαν.
Κρυφά που την Κυβέρνησιν γυρόν τζι’ αυλάκωσα το
Τζαι πριν το σπείρω μονομιάς λαπόρτο μέσα ΄κάμαν
άλλοι που μ’ αζουλέψασιν τζαι πήεν εχασα το.
Αρτιρητής του βρέθηκεν καλλίττερος που μέναν
Τζαι ΄πήρεν μου το τζι’ έμεινα τωρά σιέρκα δημμένα.

Ήβρα πολλά χαλίτικα που τότες τζαι να πάει,
αμμάν βαρκέσαι, εφ φελούν, γιατ’ έμ πολλά φτανούδκια,
μ’ είτε αξίαν έχουσιν, μ’ είτε γιορκούν σημάϊ
θέμα τσακκίζεις τζαι τα ΄ννιά τζαι σπάζεις τζαι τα βούδκια.
Σαν τζείνον έν εδ δυνατόν πκιόν να ξανάβρω αλλόνα
Θέλω να πω για ΄λλόου σου, που σ’ έχασα κοκόνα.