[Βγάζει εντολή ο άρχοντας να γράψουν όλοι ποίημα]

Βγάζει εντολή ο άρχοντας να γράψουν όλοι ποίημα

φοράνε κράνη, πλένονται, με γάντια χειρουργείου καραδοκούν

σφυριά, απόχες, σώματα–λουριά να σφίξουν τις θηλιές

κλίβανοι πλένουν λέξεις

ο καλύτερος στίχος να συνδεθεί με τον αναπνευστήρα

κρατάω τσίλιες – γράφετε! [αηδονισμός στο έπακρον]

πατρόν, καρφίτσες, κόλεϊτζ παπούτσια για παρέλαση

δάκρυα καμήλας για προσάναμμα

Ιησού Χριστό δέκα ουγγιές

γαρίφαλα, τσιρότα, βάλιουμ

επαφίεται στην ευαισθησία του καθενός πώς θα ξεγράψει φίλους και δικούς

εξιστορείτε όσα δεν είδατε

ακολουθήστε το ζώο που σας φαίνεται πιο ύποπτο

Σύβοτα κεκλεισμένων των θυρών

ο βασιλιάς βιάζεται – πείτε να γράφουν κι οι μωροί, κι οι αγράμματοι, κι οι θείες

να παρατήσουν άπαντες τας εργασίας των

κατευθυνθείτε προς τους πίδακες του παλατιού

Γοργόνες! Φτύστε αμέσως τα μωρά που φάγατε για μπρέκφαστ

είναι υψίστης σημασίας, λέγεται, να φορεθούν ορθά τα μάτια σας

το πρώτο δεξιά – το δεύτερο αριστερά – το τρίτο κατα βούλησιν

κονκάρδες στο στήθος, στο συκώτι, στον πρωκτό – και προπαντός

μην αμελείτε

να ντύνεστε ελαφριά την άνοιξη

όσοι τη φόρεσαν βαριά

τσακίστηκαν

γίνανε λέλουδα στον επιτάφιο.

Στέλλα Βοσκαρίδου