ANΘΡΩΠΕ....

Ζησε ανθρωπε μου στην ζωη

Παντα με καλωσυνη

Τιμιος και αξιωπρεπης

Να σ’ουχουν εμπιστοσυνη

Αγαπα τον πλησιο σου

Και διξε καλοσυνη

Να σάγαπυν να σ’εχτημου

Ολη ρωμαιοσυνη

Αγαπησε τον γερωντα

Και διξε του καλοσυνη

Στη τελευταια του πνοη

Δωστου νερο που πιννη

Στο δρομο της η γεροντησσα

Χριαζετε βοηθεια για να σταυρωση δεν βλεπει

Αυτο ειναι αληθεια

Και ενα μωρο στο δρομο σου

Αν βρεθη μπροστα σου βοηθησε το να σταθη

Στα αχναρια τα δικα σου

Δωσε του χερι να σταθη στο πλαει σου να ζηση

Και ο θεος απο ψιλα εν να το ευλοηση

Δωστου ενα χαμογελο

Το χαδι του πατερα και σκουπισε τα ματακια του

Που κλαινε νυχτα και μερα

Βοηθησε το με στοργη να ζεσταθη καρδια του

Να μην παρη δρομο κακο

Γυνε πατερας και αδελφος γυνε παππους γιαγιατου

Θα στο πληρωση ο θεος

Οταν θα πας κοντα του