Ημέρα
Ενδέκατη
Πάλι εσύ στους στίχους μου.
Η ψευδαίσθηση της ευτυχίας
που ψάχνω χρόνια.
Ξέρω πως είναι ανώφελο,
τώρα αναμένω την επιστροφή.
Τη σιωπή στο βλέμμα σου
που δεν κατάφερα να φιλήσω
θα την ταξιδέψω μαζί μου,
θα φωλιάσει στους στίχους μου.
Ημέρα
Δωδέκατη
Είδα δυο χέρια γερασμένα
μέσα απ’ το αυτοκίνητο.
Ανήκαν σε μια κυρία
που με δυσκολία κινιόταν.
Τότε κατάλαβα
πως είναι ανώφελο
να φοβόμαστε το θάνατο
όταν υπάρχει το ενδεχόμενο
των γηρατειών.
Ημέρα
Δέκατη Τρίτη
Οι παιδικές φωνές δεν μου ’χαν λείψει,
ήταν μέρος της ζωής μου.
Αυτές όμως είχαν τη μαγεία της αγάπης
στον αντίλαλό τους.
Η αγκαλιά καθώς σε περιμένουνε
είναι απόδειξη
πως όσο μακριά κι αν βρέθηκαν τα μάτια μας,
δεν άφησαν τον χρόνο που πέρασε
να λησμονήσει όσα κτίσαμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου