Φτάσαν οι κόρες, φτάσαν τ΄ ακρογιάλια...
Και περιλαίμια γίνανε
τ΄ άλικα
της θάλασσας κοράλια.
Νυφτιάτικα εφτάσανε ντυμένες,
με σταφάνια από κρίνα,
μ΄ όνειρα
τα μαλλιά στεφανωμένες!
Φτάσαν οι κόρες, φτάσαν τους γιαλούς
κι οι πόθοι, με τα κύματα
μαργαριτάρια αναπηδήσανε
από της θάλασσας
τους άμετρους βυθούς...
Απλώσανε οι κόρες,
τα χέρια απλώσανε τα δέσμια
κι οι πόθοι πια στους κύκνειους λαιμούς
της φυγής έγιναν περιλαίμια...
Φτάσαν οι κόρες:
τα όνειρα φτάσαν στ΄ ακρογιάλια,
κι οι πόθοι πια τύλιξαν τους λαιμούς
κι άλικα κρέμονται κοράλια!...
Και περιλαίμια γίνανε
τ΄ άλικα
της θάλασσας κοράλια.
Νυφτιάτικα εφτάσανε ντυμένες,
με σταφάνια από κρίνα,
μ΄ όνειρα
τα μαλλιά στεφανωμένες!
Φτάσαν οι κόρες, φτάσαν τους γιαλούς
κι οι πόθοι, με τα κύματα
μαργαριτάρια αναπηδήσανε
από της θάλασσας
τους άμετρους βυθούς...
Απλώσανε οι κόρες,
τα χέρια απλώσανε τα δέσμια
κι οι πόθοι πια στους κύκνειους λαιμούς
της φυγής έγιναν περιλαίμια...
Φτάσαν οι κόρες:
τα όνειρα φτάσαν στ΄ ακρογιάλια,
κι οι πόθοι πια τύλιξαν τους λαιμούς
κι άλικα κρέμονται κοράλια!...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου