Εσωτερικός Διάλογος (απόσπασμα) /Λούης Περεντός

Πίσω από την πόρτα της απελπισίας
κρύβεις τις παιδικές σου μνήμες, ζητάς 
δικαιολογίες  για τα όνειρα που δεν 
προκάλεσες.

Κάτω από το σεντόνι του πόνου
ταξινομείς τα λόγια των φίλων, όσα σε 
γέμισαν με φωνές κι όσα δεν μπόρεσες 
ν΄αρθρώσεις, χορεύοντας στα πεζοδρόμια 
της Αγίας Νάπας.

Μέσα στη δίνη της αδικίας ρωτάς και
δεν παίρνεις απαντήσεις, αφρίζεις 
παράπονα και οδυρμούς ψάχνοντας για 
πατέρα που δεν εμφανίζεται ποτέ.

Μια καταιγίδα είναι τα λόγια σου
ξεκινάς και δεν ξέρεις που φτάνεις,
αμφισβητείς τον καθένα που νοιάζεται,
όλα τα ξέρεις και τίποτα δεν γίνεται.

Ένα σύννεφο θυμωμένο είσαι, που 
υπερίπταται μιας πόλης αδιάφορης,
ζητιανεύει χωράφι να ποτίσει κι όλο 
ταράτσες και δρόμοι προβάλλονται.


σελ: 23