η
μνήμη θα βαφτίζεται στις λίμνες
εκεί
που
γνέφεις
κι επιστρέφει ο καιρός
και
περιφέρεις τους ορίζοντες
παραπλανείς
το χρόνο
πως
ειν’ καινούργιος πάλι τωρινός
εκεί
στων θαλασσών τις στέρνες
που
πνίγεις τα πηγάδια
και
δένεις το νερό
να
‘ναι ο κόσμος διψασμένος
παρθένος
πάντα να’ ναι ο στεναγμός
εκεί
το
σώμα σου γλυφό
εκεί
να μείνει μυστικό
η
μια μεριά σου θάλασσα να είσαι ουρανός
*
μικρή εκκλησία στα Πάνω Λεύκαρα της Κύπρου
παραπομπή
στη Θεά Αφροδίτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου